อนาถบิณฑิกเศรษฐี : หน้า 152/465

เกินไป แม่เปรตปราณอายากให้ได้สมบัติครรภ์ดักไม่พร่อง ถ้าคนเข้าใจไม่มีปัญหา แต่คนไม่มีความรู้ ไม่ค่อยเข้าใจ คิดว่าด้วยหรือสมบัติที่ดีนั้นไม่พร่อง มันแต่ว่า ดักแล้วไม่มีเหลือ แต่มีมูลในกาลก่อน ทำบุญแล้วก็อธิษฐานจิตอย่างนั้น ๆ จึงได้มาเป็นแล้ว ออกจากเรือนท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี เดินคอกไปเลยแม่จะลอยไปในอากาศแต่คอคด ได้รับความลำบากมาก เรายังโชคดีถ้าไม่มีที่อยู่ ยังทำบุญเพ็งมาแห่งน ได้ แต่เทวดาต้องเป็นอยู่ด้วยบุญของตัว ทำมากินก็ได้ ทำอะไรไม่ได้ ถ้าไม่มีบุญไปเพิ่มละอะไรไม่ได้ และถูกเขาไล่ออกเพราะหมดบุญ บุญมันรั้งไปเรื่อย ๆ สงบกายเป็นเทวดาจัดตั้งครอบครัวไปแล้ว เทวดารู้สึกสำคัญว่า เราไม่ใช่สวรรค์อย่างนั้น วจีราไม่