ข้อความต้นฉบับในหน้า
นอดติมีพรหมคนคนหนึ่งชื่อ เวลามพรหมนต์ เป็นผู้ในการให้ทานมาก ๆ วันหนึ่งพรหมนต์ ได้อธิษฐานว่า ถ้าหากโลกนี้ยืนมันก็ชี้ในบุคคลผู้เหมาะสมกับทัศนธรรของเรา ข้อเท็จจริงในต่างๆใกลออกชมลงแผ่นดิน แต่ถ้าไม่มี น้ำจะจ่ออยู่ให้ไกลออกมาเลย ปรากฏว่า น้ำในตัวทองไม่หล่อออกมาเลย แม้เปิดฝาแล้วลงแผ่นดิน เหมือนถูกดูดไว้ แสดงว่า ไม่มีทัศนาในบุคคล
เวลามพรหม น เมื่อเห็นดังนั้นจึงได้เดือดร้อนใจ ยามบันเป็นก็กลางเศษๆ
โยนบันดิบักเศษญ่
ยานบันติภาคเศษษี