ข้อความต้นฉบับในหน้า
สมาธิ Buckingham สงบสงบ
คนในยุคนั้นเขาเดินง่าย สงบขึ้นนิดและ
อย่างดีแล้ว สะอาดหมดจดทั้งกายและใจใน "เต็ม
เปี่ยมไปด้วยธรรมอันบริสุทธิ์ ภายนอกก็เป็นพระแก่
ภายในก็เป็นพระแก่ พี่พระทั้งนอกทั้งใน
สองชั้นทีเดียว"
"ธรรมดาบุคคลทั้งหลาย ย่อมหวั่นไหวต่อความ
มิฉะนั้นและความเสื่อมลวก" ซึ่ง มิฉะนั้นก็ใจ พอเสื่อมลวก ก็เสื่อมใจ แต่สมณะกิริยาก็ใจ
ก็เสื่อม แต่สมณะกิริยาก็ใจ แต่สมณะกิริยาก็ใจ ซึ่งมิฉะนั้นก็ใจ พอเสื่อมลวก ก็เสื่อมใจ แตสมณะกิริยาก็ใจ
"ธรรมดาบุคคลทั้งหลาย ย่อมหวั่นไหวต่อกิริยาสรรเสริญ" คือ ใครสรรเสริญแก่ หน้าเทบแตก แล้วการนินทา คือ หน้าเทลลลลล likeิ่มน้าตำให้ ถูก
นางพูดก็พูดสับสนบำรุงสุขสกุณคร 100