การเดินทางในยามแห่งความสงสัย : หน้า 61/465

พระฉันท์รองเด่นอยู่บนท้องฟ้า จึงทราบว่า ความจริง แค่ ๔ ทุ่ม Peggyผ่านไปได้แค่หนึ่งยามเท่านั้น ยังเหลือ ตั้ง ๒ ยาม คือ มัชฌิมายาม กับปัจฉิมายาม เลยต้องกลับ มานอนต่อ แต่ไม่ได้ลับหรอก ผลลูกผู้นั่งไปอย่างนั้น พอถึงชุมายามละ ดุจดังบัง พระสังฆสัมพุทธเจ้าส่งสว่างเกิดอีกแล้ว คงสว่างแล้ว ท่านก็ลูก ไปทีหน้าต่าง ไปดูอีก ตอนนั้นแจ้งแล้ว แต่ยังเห็นพระ จันทร แล้วก็กลับมานอนต่อ จนกระทั่งถึงปัจฉิมายาม สังสดังอีกครั้งที่ ๓ ดีใจใหญ่ล้างหน้าล้างตาสร้างออมาเลย โดยเข้าใจว่าสางแล้ว แต่จริง ๆ ยังไม่ล้างเต็มที่หรอก ท่านลูกจาก ที่นอนแล้ว ทั้ง ๆ ที่ยังมิด ๆ อยู่ในช่วงที่ยังสงสัย ริ บเดินไปที่ป่า ลำสวน อย่าลังว่าป่าไม่ผิด เป็นที่น่าละอ้พกลัวเต็มไปด้วยมนุษย์ทั้งหลาย ขณะนั้นประตูเมืองยังปิดอยู่ มันยังมิด คนเปิดประตูเมืองยังปิดอยู่ ท่านก็ไปยืนอยู่หน้าประตูเมือง เห็นเขาล็อกกุญแจไว้