อนาถบิณฑิกเศรษฐี : หน้า 340/465

สมจริงสุขจังอย่างนั้น โดยปกติของการเดินทางด้วยกองเกวียน ใน คราวๆมพัฒนาข้างหน้า หัวหน้ากองเกวียนและบริวาร จะไปหลบฝุ่นอยู่ข้างหน้ากองเกวียน เพราะเวลาโคเดิน จะมีฝุ่นมาก จึงต้องไปหลบหยอถม ถ้าส้มมาดด้าน หลังจะไปอยู่ด้านหลังกองเกวียน พอหลบฝน ใน การนั้นมพัฒนาข้างหน้า บุตรพ่อค้าจะไปยังข้างหน้า ยิ่งนั้น เห็นบุตรพ่อค้านั้นกำลังมา จึงใหกิษยืน ของตนสิกางให้ จากนั้นก็ได้ทักขวา "ท่านจะไป ไหนรึ" บุตรพ่อค้านั้นจดอดเวียนของตนข้างทาง และ ให้กองเวียนที่เหลือเดินทางต่อไป ส่วนตนลงไปคุย กับยักษ์นั้นว่า "พวกเรามาจากเมืองพาราณสี" บุตรพ่อค้าคำยามยักษ์นั้นว่า "พวกท่านประดับดอก บานและดอกโขมทุ่ง คือดอกบานและดอกบุญรอรี้ยงอม เหง้าขั้น บัดหัวเข็มงไปด้วยน้ำ ในระหว่างที่พวกท่าน รมย่อมสียะอักษรของท่านจาเกียรติเทศสร"