อนาถบิณฑิกเศรษฐี : หน้า 326/465

พอดี ไม่เปรี้ยว ไม่หวาน ไม่มัน ไม่เค็ม มันพอดี ๆ แล้วทำให้มีอารมณ์เต็มอิ่ม อารมณ์ถิ่นสินนั้นแหละ หรือแค่ วางในจาน เขาวางกันพอเหมาะพอดี มันทำให้คนหยิบนำรัปประทาน เสียงไม่แหบแค่รอพ่า หมาย ถึง เสียงไม่แปร่ง ไม่พรวา ไม่ผิดสำเนียง คือ ถ้าพูดภาษาได้ต้องเสียงได้ชัด อย่างนี้ใช้ได้ พูดภาษาทนีก็ต้องกลางชัด แล้วก็ไม่น่าสไหวเหมือนลำโพงแตก มัน พร่า ๆ เสียงเสนาะโสด หมายถึง เสียงที่น่าฟัง ประดุจ เสียงหนาแน่น หมายถึง เสียงที่ลึกและชั่ง ลึก เหมือนเสียงที่มาจากแหล่งที่มีพลังเสียงลึก ๆ เวลาพูด ถ้าในวินาทีที่ดีที่สุดในหัว เหมือนออกจากในท้อง แล้ว นอกจากในท้องมันเหมือนมีเสียงจากที่ใกล้ ๆ ลึก ๆ ส่งออกมาที่กลางท้องออกมาอีก แล้วมันไม่ใช่เสียงแค่