อนาถบิณฑิกเศรษฐี : หน้า 145/465

Dิดออกไป บาปดั่งสิ่งไม่ได้เข้ามาแล้วผลสิ่งดี ๆ ออกไปเป็นสิ่งที่เราจะต้องศึกษา ทำความเข้าใจเรื่องความเป็นจริงของชีวิต มันเป็นเรื่องของเหตุของผลทั้งสิ้น ท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐีว่า เทวดานี้รู้นิ แล้ว เราจะขอโทษให้ดีต่อเมื่อพาไปเข้าเฝ้าพระบรม ศาสดา แล้วให้ขอพระพุทธองค์ก่อน ท่านเศรฐีจึงพาเทวดาไปเข้าเฝ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นเรื่องแปลกทีมบุญทีมนุษย์เทวดาเข้าเฝ้าพระพุทธองค์ เพื่อกราบ ทูลเรื่องราวทั้งหลายถึงให้ทรงตรับ ไม่คืนไม่แปลก ยิ่งคิดยิ่งแปลก เทวดานั้นบาททับบาราพร้อมเดียวกัลเทพเทวดา ยุคสมัยพระบรมศาสดา พร้อมทูลว่า "ขอพระองค์ตรั รู้จักคุณของพระรัตนตรัยเลย ได้กล่าวคำอ้อนวอนซ้ำ เพราะความเป็นคนพาล เพราะความเวลาขอพระองค์ได้ทรงโปรดยกโทษให้เถิด" พระพุทธองค์ทรงยกโทษให้ จากนั้นท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐีจึงยกโทษให้ แล้วพระพุทธองค์ทรงประทานอวตารแก่ท่านเศรษฐีและเทวดา โดยได้ตรัสพระคาถาว่า “คนทะบาป