อนาถบิณฑิกเศรษฐี : หน้า 379/465

เหลือเกิน เหมือนมีบาปรึม้ำลักลังสองคน จับจับแขนจับ ขายกระมเผงไปอย่างในหลุมด่านเพลิงthร้อนระอุ กระผม จึงไม่ไหวได้รับทุกข์ทรมานมาก" ของท่าน ถึงในตำราโมไม่ได้บอกเอาไว้ แต่ต้องมีวิบาก เพราะว่ามูลฐานของโรคทุกชนิดมันมีรากฐานขึ้นนั้น บางโรครักษาก็หยุด ไม่รักษาก็หาย มันหมดกรรม อันนี้บางท่านอาจจะคิดว่า ท่านถึงสัมมนูญญา เยอะ เวลาใกล้จะละโลก เป็นพระเครื่องนั้นจะสบาย ๆ แต่ย่ำล้ำว่า สมบัติต้องท่านผลิตพราหมณ์ช่วงที่ไม่มีบุญ รองรับ อันนี้ก็ตะจะเป็นวิบากรรมอะไรลักษณะหนึ่ง ยินดีฉันก็ภินิหารย์