การพัฒนาตนเองในชุมชน : หน้า 18/234

อยู่บ้านแล้ว ความแตกต่างเหล่านี้สามารถแก้ไขปรับปรุงได้ ถ้ารู้แล้วก็ขอให้ ตั้งใจปรับปรุงตัว เรามาอยู่กันนี้อยู่กันเป็นสิบ เป็นร้อย เป็นพันคน ถ้าไม่ไปจับผิดกันเสีย ก่อน เห็นอะไรบกพร่องของใครก็ย้อนกลับมาดูตัว เห็นข้อเด่นของใครก็ย้อนกลับ มาดูตัว มีข้อด้อยไม่เอามาเป็นอารมณ์ มีข้อเด่นพยายามปรับปรุงตามกันไป แล้ว เดี๋ยวเราก็พัฒนาตามกันไปได้ แต่ถ้าไม่มองในสิ่งเหล่านี้ เดี๋ยวไปจับแง่คิดผิด แล้วจะอ่อนล้า แล้วจะสึกไปเสียก่อน รู้จักสาวเหตุมาหาผลเป็น ส่วนข้อที่หลวงพ่อถามว่า “โยมพ่อโยมแม่ของเรายังอยู่หรือไม่อยู่ ? อยู่แล้วมาเยี่ยมหรือไม่ ? มาเยี่ยมถี่หรือห่าง ?” คำถามเหล่านี้มีผลทั้งนั้น โยมพ่อโยมแม่มาเยี่ยมเราถี่ แต่มาเฉพาะวันอาทิตย์ต้นเดือน แสดงว่า บัดนี้ท่านก็เห็นคุณค่าของการบวชเต็มที่ เพราะฉะนั้น ไม่ชวนลูกสึกแล้ว มีแต่ กลัวลูกจะสึก ในขณะที่มาถี่เหมือนกัน แต่ไม่ใช่มาอาทิตย์ต้นเดือน อย่างนี้แสดงว่า อาจจะมาชวนลึกกลับไปอยู่บ้านเสียแล้ว หลวงพ่อกำลังจะสอนให้รู้จักสาวเหตุมาหาผล ได้ฟังอะไรจากท่านไม่ กี่คำ แต่อ่านออก แบบทะลุไส้ทะลุพุงได้ไม่ยาก เหมือนกับฝึกดูโขนดูละครแล้ว ก็ย้อนกลับมาดูตัว ลูกหัดกันไป อีกหน่อยก็ทำได้ หลวงพ่ออ่านชาดกได้เห็นตัวอย่างของพระโพธิสัตว์ ท่านได้ยินอะไรมา แม้เพียงเล็กน้อย ก็ไม่เคยปล่อยผ่าน ฝึกสาวผลไปหาเหตุ จากตรงนี้ หลวงพ่อ ก็ค่อยๆ เอาชาดกมาอ่านซ้ำแล้วซ้ำอีก แต่ละเรื่องอ่านเป็นสิบๆ ครั้ง พิจารณาจนกระทั่งถอดรหัสออกมาได้ เลยได้นิสัยอย่างที่เล่าให้ฟังนี้