บิณฑบาตและการอบรมที่วัด : หน้า 142/234

60-20 60 60 60 60.0 4 60,0 วันแรกก็จำวัดแต่หัวค่ำ เพื่อตื่นขึ้นมาบิณฑบาตของเช้าวันใหม่อย่างแจ่มใส พอตื่น ขึ้น ก็ออกเดินกัน ประมาณเวลา ๐๕.๔๕ น. ซึ่งไปคนละเส้นทาง สำหรับผมก็ เดินบิณฑบาตไปตามซอกซอยต่าง ๆ ได้นิดได้หน่อยก็ล้นบาตร เยอะแยะมาก มาย เพราะวันนั้นเป็นวันหวยออกก็เลยได้เยอะ พอวันที่ ๒ ผมก็ออกเดินเส้นทาง เก่าปรากฏว่า....ไม่มีใครใส่สักคนเลย จากนั้นผมก็เดินกลับวัดด้วยบาตรอันตนล้าง แล้วอย่างไร ตอนระหว่างเดินทางกลับวัด ผมคิดอยู่อย่างเดียวว่า กลัวว่าจะไม่มีใคร ใส่และแล้วมันก็เป็นดังที่คิด เพราะวันแรกเป็นวันหวยออกทุกคนต่างทำบุญ เพื่อ รอฟังผลของหวยที่จะออกมา ผมเลยได้เยอะแต่วันต่อมาเป็นวันธรรมดาเวลาเดิม กลับไม่มีคนใส่บาตร ผมก็เลยคิดถึงครั้งสมัยพุทธกาลที่พระเถระบางรูป ท่าน ออกเดินบิณฑบาตไม่ได้อะไรเลยก็มี ซึ่งผมก็พึ่งจะรู้ว่า การที่ออกเดินบิณฑบาต แล้วกลับมาด้วยบาตรอันตนล้างแล้วอย่างไร มันเป็นอย่างนี้นี่เอง หลังจากนั้น วันต่อ ๆ มา ก็ไม่ได้บิณฑบาตทุกวัน บางวันก็อาศัยฉันกับ เพื่อนสหธรรมิก รมิกที่บิณฑบาตมาได้ และบางครั้งในวันสำคัญต่าง ๆ ก็ไปบิณฑบาต ที่หน้าวัดเบญจมบพิตรฯ เพราะที่นั่นเป็นที่หลั่งไหลแห่งนักบุญ และผู้แสวงหาบุญ อย่างมากมาย ๆ สำหรับบรรยากาศการติวที่วัดสุทัศนฯ นั้น ทั้งพระอาจารย์และนิสิตนัก ศึกษาทั้งหลาย ต่างก็หัวเราะสนุกสนานทุกค่ำคืน ด้วยบรรยากาศที่สบาย ๆ เมื่อติวเสร็จ ประมาณ ๓ หรือ ๔ ทุ่ม ก็กลับมาที่พัก ในห้องก็ตลบอบอวลไป ด้วยไออุ่นแห่งธรรม เมื่อวันเวลาผ่านไปจนสิ้นสุดการอบรม แล้วอีก ๒-๓ วัน ก็จะเป็นวันเปิดศึกอันยิ่งใหญ่ ที่ประโยค ๖-๗ จะได้ทะลวงฟันเป็นชุดแรก ในใจ ก็เพื่อคว้าชัย ให้พ่อ...ทุกรูปต่างฟิตร่างกายนอนเอาแรงเพื่อร่างกายที่แกร่ง เพราะว่า สมองปัญญาและร่างกายเราฟิตมาเดือนกว่า ๆ แล้วควรที่จะหยุดลง “หยุด” 60.0 60.0 600 60-20 60.