ข้อความต้นฉบับในหน้า
| 60.0
60-0
60,0
60.
60
60
60
บันทึกหน้าสุดท้าย
นับตั้งแต่ผมเข้าวัดมาผมมีความปีติใจและภาคภูมิใจอะไรต่ออะไร
หลาย ๆ อย่าง ที่ผมปีติและภาคภูมิใจที่สุดคือ “ฝึกตัวก่อนเป็นพระ” หรือการ
ฝึกตนขณะเป็นสามเณรเตรียมบวช ภาพนี้ผมยังไม่
เสมอมา
เอง เพิ่มสิ่งที่ดีแ
ยังไม่ลืมและลืมไม่ลง ยังจำติดหัวใจ
ไตรมาสแรกของการฝึกฝนตนเอง ครูฝึกให้เราแก้ไขข้อบกพร่องของตน
เพิ่มสิ่งที่ดีแล้วให้ดียิ่งขึ้น สร้างความดีใหม่ ๆ และให้ทำเสมอต้นเสมอ
ปลาย ผมเองมีบ้างที่ท้อแท้และล้ม แต่มีใครคนหนึ่งคอยให้กำลังใจให้สู้ต่อไป
วันแล้ววันเล่าที่ผ่านไปอย่างไม่มีวันหวนกลับคืน จากวันแรกที่ไม่รู้อะไร ได้รับการ
หล่อหลอมจนกลายมาเป็นผู้นำ จากไตรมาสแรกที่ฝึกการรับคำสั่งและให้ปฏิบัติ
ตาม มีบางครั้งที่ผมไม่ค่อยพอใจ แต่ผมก็อดทน และนึกว่าการที่เราไม่พอใจ
นั้น เพราะว่าเรายังมีใจไม่เป็นหนึ่งกับครูฝึก ครูฝึกบอกให้เดินซ้าย เราต้องเดิน
ซ้าย บอกให้เดินขวา เราต้องเดินขวา ไตรมาสแรกผ่านไป พร้อมกับกำลังใจ
และบุญบารมีเพิ่มขึ้นทุกวัน
60-20
60.0
60-70
60.