การพัฒนาตนเองในฐานะสามเณร เปิดค่าย ตำนานสามเณรเตรียมบวชอุทิศชีวิต หน้า 187
หน้าที่ 187 / 234

สรุปเนื้อหา

ในปีนี้ แนวทางการสอนและดูแลสามเณรถูกปรับให้เป็นรุ่น ๆ เพื่อสร้างความเคารพและดูแลกันอย่างทั่วถึง ทีมสามเณรต้องเป็นตัวอย่างที่ดี และมีความภูมิใจที่ได้เกิดมาเป็นสามเณรที่วัดพระธรรมกาย การฝึกฝนในช่วงนี้ทำให้สามเณรได้เรียนรู้และเข้าใจถึงความสำคัญในการพัฒนาตนเอง มีความหวังให้ผู้คน และการพัฒนาตนเองคือหนทางสู่ความไม่มีที่สิ้นสุดในการทำความดี

หัวข้อประเด็น

-การพัฒนาตนเอง
-บทบาทของสามเณร
-การสร้างกระแสทำความดี
-ความสำคัญของการเป็นรุ่นพี่
-ความภูมิใจในฐานะสามเณร

ข้อความต้นฉบับในหน้า

60.00 60.20 สามเณรของเราในปีนี้ ต่างกับปีที่ผ่านมาอย่างสิ้นเชิง ผมเห็นด้วยที่แบ่ง แยกสามเณรของเราออกเป็นรุ่น ๆ จะได้มีความเคารพกันมากขึ้น ดูแลกันง่าย ขึ้น เพราะถ้าเป็นกลุ่มใหญ่ จะดูแลกันไม่ทั่วถึง หลังจากนั้น เราก็จะใช้พลังของหมู่คณะสร้าง กระแสในการทำความดีให้มาก ขึ้น ในแต่ละรุ่น โดยที่รุ่นพี่ต้อง เป็นตัวอย่างให้แก่รุ่นน้อง เพราะ ถ้าพี่ทำไม่ได้ น้องจะอ้างได้ว่า พี่ยังไม่เห็นทำ หรือยังทำไม่ได้ เลย มาถึง ณ วันนี้ ยุคทองของแผนกสามเณรได้หวนกลับคืนมาอีกครั้ง ผมภูมิใจที่ได้เกิดมาเป็นสามเณรวัดพระธรรมกาย ผมมั่นใจว่า ทุกคนที่มาบวช ในที่นี่คือ ผู้มีบุญจริง ๆ และผมก็ภูมิใจที่ได้เป็นสามเณรเตรียมบวช ได้ฝึกฝน พัฒนาตนเองกับหมู่คณะ กับเพื่อน ๆ ของผม ช่วงเวลาของความเป็นสามเณรเตรียมบวชที่ผ่านมา มันทำให้ผมได้เรียน รู้อะไรหลายอย่าง ได้เรียนรู้มากกว่าทุกปีที่ผ่านมา ยังมีชาวโลกอีกมากมายที่ยัง รอคอยความหวังจากพวกเราอยู่ เราสามารถเป็นที่พึ่งให้เขาได้ แต่การที่จะเป็น ความหวัง จะเป็นที่พึ่งได้นั้น เราก็ต้องพัฒนาตนเองให้ยิ่งยวดเสียก่อน และเมื่อ เราได้พัฒนาตนเองแล้ว เราก็จะรู้ว่า ที่สุดของการพัฒนาตนเอง ย่อมไม่มี เรา จะสามารถพัฒนาตนเองไปได้เรื่อย ๆ จนไม่มีวันสิ้นสุด y ผมดีใจครับ ที่ได้มายืนอยู่ตรงจุดนี้ ได้มีพระอาจารย์ที่ดีคอยอบรมสั่งสอน 50-20 60.00 60.20 60-70
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More