ข้อความต้นฉบับในหน้า
60.00
60.20
สามเณรของเราในปีนี้ ต่างกับปีที่ผ่านมาอย่างสิ้นเชิง ผมเห็นด้วยที่แบ่ง
แยกสามเณรของเราออกเป็นรุ่น ๆ จะได้มีความเคารพกันมากขึ้น ดูแลกันง่าย
ขึ้น เพราะถ้าเป็นกลุ่มใหญ่
จะดูแลกันไม่ทั่วถึง หลังจากนั้น
เราก็จะใช้พลังของหมู่คณะสร้าง
กระแสในการทำความดีให้มาก
ขึ้น ในแต่ละรุ่น โดยที่รุ่นพี่ต้อง
เป็นตัวอย่างให้แก่รุ่นน้อง เพราะ
ถ้าพี่ทำไม่ได้ น้องจะอ้างได้ว่า
พี่ยังไม่เห็นทำ หรือยังทำไม่ได้
เลย
มาถึง ณ วันนี้
ยุคทองของแผนกสามเณรได้หวนกลับคืนมาอีกครั้ง
ผมภูมิใจที่ได้เกิดมาเป็นสามเณรวัดพระธรรมกาย ผมมั่นใจว่า ทุกคนที่มาบวช
ในที่นี่คือ ผู้มีบุญจริง ๆ และผมก็ภูมิใจที่ได้เป็นสามเณรเตรียมบวช ได้ฝึกฝน
พัฒนาตนเองกับหมู่คณะ กับเพื่อน ๆ ของผม
ช่วงเวลาของความเป็นสามเณรเตรียมบวชที่ผ่านมา มันทำให้ผมได้เรียน
รู้อะไรหลายอย่าง ได้เรียนรู้มากกว่าทุกปีที่ผ่านมา ยังมีชาวโลกอีกมากมายที่ยัง
รอคอยความหวังจากพวกเราอยู่ เราสามารถเป็นที่พึ่งให้เขาได้ แต่การที่จะเป็น
ความหวัง จะเป็นที่พึ่งได้นั้น เราก็ต้องพัฒนาตนเองให้ยิ่งยวดเสียก่อน และเมื่อ
เราได้พัฒนาตนเองแล้ว เราก็จะรู้ว่า ที่สุดของการพัฒนาตนเอง ย่อมไม่มี เรา
จะสามารถพัฒนาตนเองไปได้เรื่อย ๆ จนไม่มีวันสิ้นสุด
y
ผมดีใจครับ ที่ได้มายืนอยู่ตรงจุดนี้ ได้มีพระอาจารย์ที่ดีคอยอบรมสั่งสอน
50-20
60.00
60.20
60-70