การต่อสู้ในชีวิตและการสอบบาลี : หน้า 146/234

60-0 60-0 60.0 60. 60 60 60 60.0 เวลาในชีวิตที่น่าประทับใจของผม ที่ครั้งหนึ่งได้เป็นสามเณรเตรียมบวชรุ่น ๖๐ ปี บูชาธรรมพระราชฯ ไม่มีวันเลือนหายไปจากใจ” ๑๓ มีนาคม ๔๓ สู้ต่อไป ...ชีวิต ช ไม่มีใครที่ได้สมหวังในทุกสิ่ง และไม่มีใครที่จะผิดหวังในทุกสิ่ง ปีนี้ผลการสอบบาลีสนามหลวง ก็ได้ปรากฏชัดแล้ว ๒ ปีที่ผ่านมานั้น ผมตั้งใจเสมอที่จะถวายของขวัญบูชาธรรมแด่พระเดชพระคุณหลวงพ่อ แต่ในที่สุด แล้ว ผมไม่สามารถทำได้สำเร็จ ผมรู้สึกเสียใจเป็นอย่างยิ่ง แต่ก็ดีใจกับพี่ ๆ ทั้ง หลายที่ได้ทำให้หลวงพ่อมีความสุข ผมได้รู้รสชาติของการสอบตกแล้วว่า เป็นอย่างไร ผมรู้สึกสงสารทุก ๆ รูป และไม่อยากเห็นใครสอบตกเลย อยากให้เราสอบได้กันทุก ๆ รูป เพราะการ สอบตกนั้นเป็นเครื่องปั่นทอนกำลังใจให้ลดลงไปมากทีเดียว ผมก็เช่นเดียวกัน กำลังใจของผมลดลงไปมากมายจริง ๆ ผมเข้าใจ ถึงความรู้สึกของนักศึกษาที่พากันเบื่อที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปแล้วว่า เขามีความรู้สึก อย่างไร แต่ทำอย่างไรได้ ความรู้สึกที่ยอดแย่ มันไม่ได้ช่วยอะไรให้ผมดีขึ้นเลย มีแต่ทำให้ชีวิตหงอยเหงาเศร้าซึมไป ไม่มีอารมณ์จะเจิดจรัสตัวเองให้รุ่งโรจน์เลย อย่างไรก็ตาม เราก็คงต้องยิ้มสู้กับมันต่อไป เศร้าเสียใจไปก็เท่านั้น ไม่เป็นผลดี ต่อตัวเราเลย โยนมันทิ้งไปกับความรู้สึกอันหงอยเหงา แม้ว่าใจเราอาจจะยังเศร้า บ้าง สู้ต่อไป... ชีวิตของเราไม่ได้ผูกขาดกับการสอบ ให้คิดว่า การสอบเป็น 60.0 60-20 60.