กิจกรรมรับบุญในคืนพิเศษ : หน้า 117/234

60-50 เลยไปตอนเย็น ๆ ก่อนไปก็ได้กางกลดไว้ หวัง ว่าจะกลับมานอนเหมือนทุกวัน แต่ไม่เป็นดัง ที่คิด คือไปตอนแรกก็รับบุญในส่วนของการส ตาปรูน๊อต และขันน็อตเข้าไป พวกผมรับบุญ กันแบบเป็นทีม แบ่งพวกกัน ทำงานเป็นคู่ ๆ คู่หนึ่งยกแคลดติ้งขึ้นโต๊ะ คู่หนึ่งใช้สว่านสต๊ปรู น๊อต คู่หนึ่งขันน็อต คู่หนึ่งยกไปเก็บ อย่างสุ นกสนาน จนกลุ่มของพวกผมเสร็จก่อนเพื่อน การรับบุญในส่วนนี้ต้องใช้ความ ละเอียดพอสมควร เพราะทำดอกสต๊าปเกลียวหัก 60,20 10-0 ไปหลายดอก ถูกพระอาจารย์เทศน์ไปหลายครั้ง ก่อนที่จะเสร็จในส่วนงานของ พวกผม พระอาจารย์ได้มาให้กำลังใจ ท่านบอกว่า ถ้าพวกเราทำตรงนี้เสร็จ หลวงพี่จะให้ไปช่วยพวกพี่ ๆ ตรงโน้น พวกผมเร่งมือกันอย่างสนุกสนาน พอเส ร็จแล้วก็ได้ย้ายไปช่วยพี่ ๆ เขาทำ แต่ก็ไม่เป็นดั่งที่คิด ดังที่คิด เพราะ เขาย้ายไปทำที่ อื่นแล้ว พวกเราก็รับบุญกันต่อจนเสร็จ เพราะว่า บุญอย่างนี้มีครั้งเดียว ไม่มีที่ ไหนอีกแล้ว ในโลกนี้มีหลายล้านคน แต่มีไม่กี่คนที่ได้มาทำบุญตรงนี้ บุญนี้ใครทำใครก็ได้ ทำเพื่อกันไม่ได้ เหมือนการฉันข้าว ใครฉันผู้นั้นก็อิ่ม ฉันแทน กันไม่ได้ รับบุญกันไปประมาณที่ ๒-๓ นี้แหละ หลวงพี่ท่านเห็นว่า เริ่มง่วง ท่านก็ เลยให้พวกพี่ ๆ ชมรมพุทธฯ มารับบุญด้วย เริ่มตาสว่างและทำงานกันเต็มที่เลย เพราะมีทั้งปานะกาแฟ โอวัลตินมาเสิร์ฟถึงที่ รับบุญตรงนี้เสร็จก็ได้ย้ายไปช่วย ติดแคลดดิ้งที่ยังไม่เสร็จ ไม่เสร็จ ตอนนี้ใกล้จะเสร็จหมดแล้ว ประมาณตี ๔ ก็ได้ย้ายตัว ไปที่วิหารยาย ไปทีแรกเขาให้รับบุญแบกหามเลย คือ แบกแคลดดิ้งจากฝั่งหนึ่ง 60,0 60.0 LD 60.0