ข้อความต้นฉบับในหน้า
60.0
60.0
60.0
วันนี้จึงมีความสุขมาก....พอที่จะทำให้เรามีกำลังใจสร้างบารมีต่อไป
อีกนานแสนนาน แม้วันนี้กายหยาบจะปวดท้อง และจุกอย่างแรง แต่ก็ยังมี
กำลังใจพัฒนาตัวต่อไป
๔ มิถุนายน ๔๖
พอจะเป็นตัวอย่างได้
ตอนเช้ารับบุญอุปัฏฐาก ทำความสะอาดกุฏิหลวงพ่อทัตตชีโว จากนั้น
กลับมาดูหนังสือเรียนเพื่อเตรียมตัวเข้าห้องเรียนตอนบ่าย ตอนบ่ายก็เรียน กิจวัตร
กิจกรรมของสมณะ ก็คงเห็นจะมีเพียงเท่านี้แหละ ตลอดทั้งวันก็ยังปลื้มกับตัวเอง
ที่ได้พัฒนาตัวไม่ว่าจะเป็นเรื่องการตรงต่อเวลา ในการสวดมนต์ทำวัตร ตั้งแถว
ไปฉัน ไปบ้านคุณยาย และการห่มผ้า สังเกตดูแล้ว เราพัฒนาขึ้นเรื่อย ๆ จนพอที่
จะเป็นตัวอย่างได้ แค่นี้เราก็ปลื้มไปได้อีกหลายวัน จงอย่าให้เวลาคอย แต่จง
คอยเวลา คือไปก่อนเวลาเสมอ นี่คือ คติธรรมการฝึกตัวในด้านเวลาของผม
เอาล่ะ ค่อย ๆ เป็นค่อย ๆ ไป
๕ มิถุนายน ๔๖
โยนกล่อง
วันนี้ทั้งวันได้บุญใส ๆ ดังต่อไปนี้ สาย เป็นการออกกำลังนับว่าเป็นการ
สูญเสียเหงื่ออย่างหนักซึ่งถือว่าหนักมาก ๆ โดยการโยนกล่องหนังสือและข้อสอบ
ทางก้าวหน้า หนัก ๑๐ - กิโลกรัมขึ้นโดยประมาณ โยนขึ้นรถ 6 ล้อ ส่งต่อให้เพื่อน
ตั้งแต่เวลา ๔.๓๐ น. จนถึงเวลา ๑๐.๔๐ น. สรงน้ำเตรียมไปฉันเพล ช่วงบ่ายเข้า
เรียนครับ วันนี้ พอใจมากกับกิจกรรมทั้งวัน ทำให้รับความรู้สึกดี ๆ เข้ามาใน
ชีวิต เปลี่ยนเป็นกำลังใจในการสร้างบารมี ถือว่าวันนี้ได้ทำหน้าที่ที่สมบูรณ์อีกวัน
60.0
60-0 60.0