เดินหน้า...อย่าล่าถอย : หน้า 90/234

60-20 60.0 60,0 60. 60 60. 60 ๑๐ มิถุนายน ๔๖ เดินหน้า...อย่าล่าถอย จงซุกซ่อนความเศร้าโศก แม้น้ำตาจะเริ่มรินไหล วันนี้เศร้า.... ทำไมเราไม่อยากอยู่ คิดที่จะไป ไปไม่ได้ เพราะนั่นคือ เวลาที่เราต้องสู้ต่อไป... ผ่านมาได้หลายวันแล้วน่ะ กับการคิดเรื่องที่ผิดหวัง ที่สอบไม่ผ่าน กับการเขียนเรื่องราวของชีวิตที่มีทั้ง าวของชีวิตที่มีทั้งท้อแท้ และสิ้นหวัง มีทั้งสมหวังและเบิกบาน สลับกันไป จะเอาอะไรมากกับชีวิตสมณะน้อยที่ยังเป็นปุถุชนอยู่ วันนี้จึงตั้งใจ ทำความดีเป็นพิเศษ เพราะจะได้ลืมเรื่องราวที่ทำให้เราหมดกำลังใจ ได้แต่พูดให้ กำลังใจตัวเองตลอดมาว่า “ยิ้มเถิดนะ ร้องไห้มีประโยชน์อะไร” แต่แม้ว่าจะซ่อน ความโศกไม่แสดงให้ใครรู้ ก็หลอกตัวเองไม่ได้อยู่ดี แต่ก็คงต้องทิ้งอดีตไว้ข้าง หลัง แล้วเริ่มมองอนาคตที่จะมาถึง ทุกอย่างเราเปลี่ยนได้ ยกเว้นอดีตที่ผ่านไป ฉะนั้น... จงเริ่มต้นวันใหม่ ลืมวันที่ผ่านไป เดินหน้า....อย่าล่าถอย หลับซะ....แล้ว ตื่นขึ้นมากับหัวใจดวงใหม่ที่เข้มแข็งกว่าเดิม ๑๔ มิถุนายน ๔๖ รับบุญแทนสวดมนต์ และสอบบาลี...อีกแล้ว เช้านี้ตามปกติแล้ว ต้องทำวัตรสวดมนต์นั่งสมาธิ ตั้งแต่ตีห้าถึงหกโมง เช้า แต่วันนี้มีน้องเณรหลายรูปออกไปรับบุญแพ็คข้าวกล่องเลี้ยงผู้บริหารโรงเรียน ทั่วประเทศที่จะเดินทางมาวัด ก็ขออนุโมทนา ตอนสาย ตามปกติแล้ว ก็จะมีการ สอบบาลี เพราะวันนี้เป็นวันเสาร์ แต่กลายเป็นว่า ต้องมารับบุญแพ็คข้าวแทน เพราะเป็นงานเร่งด่วน ต้องเสร็จภายในเช้านี้ ซึ่งก็ทำเสร็จตามเป้าหมายงาน 60.0 60.0 60.0 60.