การฝึกฝนและการสร้างบารมี : หน้า 201/234

60.00 60-00 50-20 สู้กับทุกคนจนวันชีพวาย ถึงเวลาจะผ่านพ้นมาแล้วนานแสนนานก็ตามที สิ่งหนึ่งที่ยังจำฝังใจไม่รู้ลืม นั่นคือ การได้ร่วมทุกข์ร่วมสุข ฝึกตัวอย่างเอาเป็นเอาตายกับมิตรสหายผู้ร่วมสาย ธรรมทุกรูป เมื่อต้นปีที่ผ่านมา การฝึกตัวที่เข้มข้น จนไม่มีเวลาพักผ่อน ทำให้ ผมรู้ว่า คุณค่าของชีวิตที่ได้มา ด้วยการแลกกับหยาดเหงื่อ แรงกาย แรงใจ ที่ต้อง ใช้ความอดทนอย่างมหาศาลว่า มันควรค่าแก่การจดจำขนาดไหน การได้เห็น รอยยิ้มของเพื่อน เมื่อยามที่เพื่อนมีความสุข และการที่เห็นเพื่อนเกิดความโศกเศร้า เสียใจ เพราะท้อแท้ หรือหมดกำลังใจในการสร้างบารมี เหตุการณ์เหล่านี้ล้วน ฝังลึกอยู่ในจิตใจตลอดมา ส่วนผมเองนั้นใช่ว่าจะฝึก ตัวได้อย่างราบรื่นเสมอไป เหตุการณ์ที่ ผ่านไปก็ไม่ต่างอะไรกับเพื่อนหลาย ๆ รูป สุขก็สุขเหมือนกัน แต่ความทุกข์อาจ ต่างกันไม่แน่นอน หากวันใดเกิด อารมณ์ท้อแท้หรือหมดกำลังใจขึ้นมา มักจะเก็บไว้ไม่แสดงให้ใครเห็น มักจะใช้ความอดทนของผมเอง แต่มันจะเพิ่ม 60,20 60.0