การเดินทางสู่ความสำเร็จ : หน้า 203/234

60.00 60.00 เลยทำให้ผมตระหนักดีว่า หนทางที่จะก้าวเดินต่อจากนี้ไป มันไม่ใช่หน ทางที่ง่ายและสบายเหมือนแต่ก่อน ทุกบทฝึก เป็นบทฝึกที่จะเปลี่ยนความเป็น สามเณรของเราให้เป็นพระที่สมบูรณ์ เปลี่ยนจากเด็กให้เป็นผู้ใหญ่เต็มตัว หากเรายอมแพ้เสียวันนี้ แล้วสิ่งที่เราต้องอดทนกล้ำกลืน ฝืนทน ผ่าน ความลำบากมาครั้งแล้วครั้งเล่าจนนับ นับไม่ถ้วน มันจะมีค่าอะไร ก็คงจะเหมือน กับนักรบที่ต่อสู้ยังไม่รู้แพ้รู้ ชนะก็ถอดใจยอมแพ้ไป เฉย ๆ แล้วศักดิ์ศรีจะเหลือ อะไร เราเดินทางมาเกิน ครึ่งแล้ว กัดฟัน อดทน ก้าว เดินเพียงไม่กี่ก้าว ก็จะถึง ชัยชนะที่เรารอคอยอยู่แล้ว คิดเสียว่า หลับตา ลืมตา เวลาก็จะหมดไปอีกแล้ว ไหน ๆ ก็มาถึงนี้แล้วไม่ มีทางอื่นให้เลือกเดินอีกต่อไป ไม่มีทางให้เดินถอยหลัง และจะไม่มีที่พักริมทาง ถึงจะเหนื่อยแค่ไหน ก็จนใจที่จะต้องสู้ แม้จะรู้อยู่ว่า ถ้าพลาดโอกาสรอดมีน้อย เต็มที ทุกวันนี้แม้จะไม่มีเวลาให้ป่วยไข้ ไม่มีเวลาให้ใจได้หยุดเต้น แต่ทุกวันที่ เป็น คือ ต้องสวมหัวใจนักสู้อยู่ตลอดเวลา ต้องทำตัวให้พร้อมอยู่เสมอ เพื่อ ต่อสู้เคียงคู่เพื่อนร่วมทีมแม้จะต้องตาย ก็จะขอตายในสนามรบ สนามรบที่ไม่ มีใครยอมแพ้แม้แต่รูปเดียว ผมจะสู้กับเพื่อนทุกคน จนถึงเป้าหมายพร้อมกัน สุดยอด....ด...ด 50-20 60.00 60,00 60.0