ความสุขที่ไม่จีรัง : หน้า 138/234

60.20 60.00 60.0 60. 60 60 60 60.0 ๑๗ พฤศจิกายน ๔๖ ความสุขที่ไม่จีรัง เราได้ไปทัศนศึกษาที่ผาสุกวาณิช" ก่อนที่เราจะได้ไป อันดับแรก ต้องมี ความพร้อมเพรียงของหมู่คณะ ถ้าจะไปต้องไปให้หมดกันทุก ๆ รูป ไปด้วยใจใช่ ว่าไปด้วยถูกบังคับ การไปในครั้งนี้ทำให้หมู่คณะของเราสามัคคีและกลมเกลียว กันมากขึ้น เนื่องจากต้องจัดกลุ่มในการรับบุญเตรียมงานวันลอยกระทง ที่จะมี ขึ้นในภาคค่ำ พวกเราแบ่งกันเป็นสองกลุ่ม มีทั้ง In Door และ Out Door งานใน In Door เป็นงานเตรียมประทีปโคมลอย โดยนำไส้เทียนผูกกับตัวโคม เตรียม ความพร้อมของกระทงและโคมประทีป งาน Out Door เป็นงานในสนาม โดย นำโคมประทีปลงปักในพื้นที่ และลำเลียงกระทงที่ประกอบเสร็จแล้วลงพื้นที่ เมื่อ รับบุญไปนานพอสมควร ผมได้รับบุญพิเศษ โดยการนำน้ำหวานเย็น ไปให้ บริการแก่เพื่อน ๆ ที่กำลังรับบุญกลางแดดจ้า เมื่อทุก ๆ คนมองมาที่แก้วน้ำ ต่างก็ยิ้มแย้มเบิกบาน สงสัยว่า คงจะหิวแทบขาดใจแน่ ๆ เลย ยิ่งกว่านั้นยังมีเสียง ขอบคุณ ตามมาอีกต่างหาก และแล้วการเตรียม งานของเราก็สำเร็จได้ด้วยดี งานในค่าคืนนี้สนุกมากจริง ๆ มี ทั้งการบูชาพระพุทธเจ้า ด้วยประทีปโคม ลอย ประทีปโคมไฟ กระทงสวย ๆ สวยงามจริงๆ มาถึงช่วงเก็บงาน ทุกๆ รูปต่างก็แข่งกันเก็บ ช่วยกันคนละไม้คน ละมือ งานก็สำเร็จอย่างเรียบร้อย “ผาสุกวาณิช เป็นสถานที่ปฏิบัติธรรม และศูนย์อบรมเยาวชน 60-70 60-0 60.