การบูรณะวิหารยาย : หน้า 118/234

60.0 60.0 60 60 60 60.20 ไปอีกฝั่งหนึ่ง แบกคนเดียว ไหล่เอียงเลย หลายสิบแผ่น จากนั้นถึงขึ้นติดเคลดดิ้งบนวิหาร ยาย ตอนแรกก็เสียว ๆ ครับ แต่ทำไปเรื่อย ๆ รู้สึกชิ้น ไม่รู้สึก ง่วงเลยครับ เราทำกันไปตั้งแต่เห็น ดวงจันทร์ขึ้นจนกระทั่งดวงจันทร์ หายไป ในใจก็ไม่คิดอะไร คิดแต่ว่า ถ้าไม่เสร็จเราก็ไม่เลิก จนไก่เริ่มขึ้น และ เห็นแสงอาทิตย์เริ่มขึ้น ต อ น แ ร ก ไ ม คิ ด ว า จ ะ เ ส ร จ แต่ก็สำเร็จได้ด้วยมือพวกเราพระภิกษุ สามเณร อุบาสก อุบาสิกา และญาติโยมช่วยกันอย่างเต็มที่ ทำให้รู้สึกว่า เราได้บุญเต็มที่เหมือนกัน บุญใน ส่วนนี้จะติดตัวเราไปทุกภพทุกชาติเมื่อเรานึกถึง และเราจะได้บอกรุ่นน้อง ๆ ที่มา ไม่ทันว่า นี้นะวิหารยายนี้พี่เณรขึ้นไปประกอบเองกับมือมาแล้ว ขอให้บุญนี้ไปถึงทุกคนเลย ๑๓ กันยายน ๔๖ รักบ้านเกิด สิ่งที่อยู่ใกล้ตัวเรา ย่อมมี ความสำคัญต่อตัวเรา เช่นเดียวกับ สิ่งที่เราใช้เป็นประจำในทุก ๆ วัน จนรู้สึกชิน มองข้ามความสำคัญ แต่ เมื่อขาดมันขึ้นมา จึงรู้ถึงคุณค่าของสิ่งนั้น 60.0 600 60-00 60-70 60.