การร่วมเป็นส่วนหนึ่งของวัดพระธรรมกาย : หน้า 193/234

60.00 60.20 50-20 ก้านสาขาจึงจะอยู่ได้ ผมฟังแล้วก็มี กำลังใจขึ้นมา พร้อมที่จะเผชิญและ สู้ต่อไป ความรู้สึกกับการสัมผัสวัดพระ ธรรมกาย จากก้าวแรกที่เข้ามาสัมผัส รกที่เข้ามาสัมผัสกับความ อบอุ่นแบบพี่แบบน้อง เมื่อเข้ามาอยู่ ในหมู่คณะที่ใหญ่ มีความสามัคคีจะทำอะไรก็ทำเป็นทีม แตกต่างจากวัดที่ผมอยู่ ถึงแม้ว่าการเข้ามาอยู่ จะเหงาไปบ้าง เพราะไม่รู้จักใคร ได้แต่นั่งเหงาอยู่คนเดียว ตามลำพัง แต่พอนานเข้าความสนิทสนมกับเพื่อนก็มากขึ้น ทำให้เราไม่เหงาอีก แล้ว เมื่อได้อยู่ในหมู่คณะที่เป็นระเบียบแตกต่างกับที่ผมเคยอยู่ ในวัดที่ต่างจังหวัด นั้นมาก และเมื่อเห็นพวกพี่เณรประจำแล้ว ล้วนแต่ทำอะไรต่าง ๆ พร้อมเพรียง กัน ดูแล้วก็เกิดความเลื่อมใสอยากทำอย่างนั้นบ้าง เมื่อครบ ๑ ปี ก็ได้มาอยู่หมู่ กุฏิสามเณร ช่วงแรก ๆ ไม่ค่อยได้ลงรายละเอียดอะไรมากกับการหล่อหลอม แต่ ปีที่ผ่านมาจนถึงปัจจุบันนี้ รู้สึกได้ว่า จะให้ความสำคัญเป็นอย่างมาก ๆ นี่ก็เพราะว่าตอนนี้แยกมัชฌิม เตรียมบวช ซึ่งผมได้อยู่ในชุดเตรียมบวช รู้สึกว่า ดีใจมาก เพราะเมื่อบวชแล้วก็จะทำงานเป็นหมู่คณะที่ใหญ่ ซึ่งจะสำเร็จ ได้ง่าย มีตรงนี้ก็เพราะมีครูฝึกที่คอยอบรมพร่ำสอนเป็นอย่างดี เพื่อจะให้เป็นแบบ อย่างที่ดีแก่รุ่นน้องต่อไป ท่านก็อดตาหลับขับตานอน สอนสั่งอยู่ทุกคืนวัน และ ไม่เห็นแก่ความเหนื่อยล้าแต่อย่างใด เหมือนกับช่างหม้อที่ต้องคอยทุบตี เพื่อให้ ได้มาซึ่งหม้อคุณภาพที่ดีที่สุด 60-20 60.AD