ข้อความต้นฉบับในหน้า
60.0
60.0
เป็นที่พึ่งที่ระลึกแก่ตัวเราได้ มีสิ่งนี้สิ่งเดียวเท่านั้น ที่พึ่งอื่นนั้นไม่ใช่ เพราะฉะนั้น
เราจำเป็นที่จะต้องเข้าถึงธรรมให้ได้ พรรษานี้เราให้ชื่อว่า
“พระเห็นพระ เณรเห็นพระ โยมเห็นพระ
ถ้าเราไม่เห็นพระในตัว ชีวิตก็จะตกอยู่ในอันตราย เพราะชีวิตที่เกิดมา
ในโลกนั้นต้องมาสั่งสมแต่ความดี
ส่วนชีวิตของนักบวชเป็นชีวิตที่เลิศยิ่งกว่าตำแหน่ง
พระเจ้าจักรพรรดิ ชีวิตของเราทุกคนนั้นล้วนเป็นไปตามกฎแห่งกรรม และโดย
เฉพาะเพศนักบวชช่างงดงาม เหมือนดวงอาทิตย์ที่สวยงามอยู่บนท้องนภากาศ และ
จะสวยงามไปทุกชีวิตของมนุษย์ทุกคนที่ได้เกิดมาเพื่อสร้างบารมี
๓ กันยายน ๔๖
อยากจะหยุดเวลา...ไว้ตรงนั้น
“ตื้นตันใจ” กับความรู้สึกที่พูดไม่ออกบอกไม่ถูก ประทับใจเหลือเกิน
กับภาพวันนี้ ยากจะบรรยาย ความรู้สึกดี ๆ ให้หมดได้
คือ....ภาพแห่งวันหล่อหลอมรวมใจสามเณรเตรียมบวช ไม่อยากเชื่อสาย
ตาตัวเองเลย ตอนที่มีน้องสามเณรหลาย ๆ รูปออกมาพูดถึงความในใจ ผม
อยากจะหยุดเวลาไว้ตรงนั้น เพราะ
สัมผัสได้ถึงความจริงใจของแต่ละรูป
ถ้อยคำแต่ละคำที่เปล่งออกมานั้น
ทุกถ้อยคำล้วนจริงใจ ออกมาจากใจ
ที่บริสุทธิ์ของทุก ๆ รูป ได้เห็นได้ยิน
ได้สัมผัสแล้ว รู้สึกปลื้มปีติใจ กับความ
งดงามของจิตใจ ผมคิดว่า ถ้าใครได้
60.0
60.0
60-0
60-0