การแสวงหาความหมายในชีวิต : หน้า 141/234

60-0 60.0 60.0 บรรยากาศตอนนั้นเป็นช่วงฤดูหนาว ต่างฟิตร่างกายอดตาหลับขับตานอน ทนต่อความง่วงหงาวหาวนอน บางคนมียาดี หรือว่ามีอะไรที่จะทำให้ร่างกายกระปรี้ กระเปร่า ต่างก็โด๊ปกันเข้าไปอย่างเต็มที่ เพื่อผลสอบบาลีที่ออกมาจะได้ภาค ภูมิใจ บรรยากาศยามเช้ามืดของวันนั้นบริเวณรอบ ๆ วัดสุทัศนฯ ดูพลุกพล่าน ไปด้วยหมู่ชนที่ต้องทำมาค้าขาย ต่างดิ้นรนและทนฝ่า เพื่อความอยู่รอดของชีวิต โดยเขาเหล่านั้นไม่รู้เลยว่า สิ่งที่เขาต่างแสวงหาและดิ้นรน วงหาและดิ้นรน บางครั้งเกือบเอาชีวิต ไม่รอด และบางครั้งอาจจะต้องสูญเสียผู้เป็นที่รักไปก็ตาม บางคนทำงานประกอบ อาชีพมาถึงค่อนชีวิต และได้ทุกสิ่งทุกอย่างตามที่ใจนึก แล้วคิดว่าสมหวังแล้ว แต่เมื่อสิ้นลมปราณ กลับรู้ตัวว่า สิ่งที่ตนต้องลำบากตรากตรำมาชั่วชีวิต จนถึงลม หายใจสุดท้ายนั้นกลับไม่ใช่สิ่งที่เป็นที่พึ่งที่แท้จริง และเมื่อละโลกไป ก็ไปตาม ยถากรรม แต่สิ่งที่เป็นที่พึ่งที่แท้จริงที่ทุกคนต่างพากันแสวงหา กลับอยู่ภาย ในตัว คือ ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ของเรานั่นเอง เนื่องจากว่า ที่วัดนั้น ตอนเช้าจะต้องบิณฑบาตฉันเอง ซึ่งทุก ๆ รูป ที่ไปถึง 60.0 60.0 60-0