ข้อความต้นฉบับในหน้า
60.0
60.0
แต่ปรากฏว่า ในที่ประชุมนั้นทุกรูปเงียบ เหมือนกำลังครุ่นคิด ตัดสินใจ
อะไรบางอย่างที่ไม่สามารถตัดสินได้ในทันที เราเองจะผ่านบทฝึกที่ทดสอบเรา
ได้ไหม เพราะปีที่ผ่านมา มีหลวงพี่มหาบางรูปไม่ผ่านการทดสอบ เพราะศูนย์
ฝึกฯ เข้มงวดมากเรื่องวินัย กิตติศัพท์ที่ได้ยินมาว่า พระอาจารย์ พี่เลี้ยงฝึกตัว
มาดี ฉะนั้นบทฝึกจะหนัก หรือโหดขนาดไหนก็ไม่รู้ เราเองบางครั้งก็ตั้งใจฝึก
ตัว แต่ก็ไม่ต่อเนื่องตลอดเวลา จะทำให้เราก้าวไปไม่ถึง ความลังเลไม่แน่ใจกับ
เส้นทางที่กำลังจะก้าวไปนั้นจะต้องพบเจออะไรบ้างก็ยังไม่รู้ และยังรู้สึกไม่มั่น
ใจว่า เราจะเป็นพระที่สมบูรณ์แบบใต้หรือ
ในที่สุด ครูฝึกก็ได้พูดขึ้นในท่ามกลางความเงียบนั้นว่า เราต้องทำได้
เพราะเราฝึกมานานแล้ว บทฝึกที่เราเป็นสามเณรก็ผ่านมาแล้ว มันเข้มข้นกว่า
เดิมเท่านั้นเอง เราเป็นผู้มีโอกาส เป็นผู้มีบุญ เราเป็นลูกของหลวงพ่อเราต้อง
ทำได้ และต้องดีใจที่จะได้บวชอุทิศชีวิต โอกาสอย่างนี้ไม่ใช่หาได้ง่าย ที่คนอื่น
จะทำได้เหมือนเช่นเรา ท่านชี้แจงให้พวกเราได้เห็นถึงชีวิตของความเป็นพระผู้
ได้โอกาสบวชอุทิศชีวิตในวันวิสาขบูชา
ทำให้พวกเรามั่นใจมากขึ้นว่า เราก็ทำได้ โอกาสดี ๆ อย่างนี้มาถึงแล้ว
เราจะยอมปล่อยโอกาสอย่างนี้
ให้ผ่านไปอย่างนั้นหรือ ถึงอย่าง
ไร เราก็ต้องอุปสมบทเป็นพระ
ภิกษุ และปีนี้เป็นโอกาสที่ดีที่เรา
จะได้บูชาธรรมแด่พระเดชพระ
คุณหลวงพ่อธัมมชโยในวาระ
ๆ
60.0
ครบรอบ 50 ปีด้วย
แม้วันนี้เรายังไม่รู้ว่า
60.0
60.0
60-0