ข้อความต้นฉบับในหน้า
60.00
60.0
คนอ่านบอกมา
- บทบันทึกของสามเณรในหนังสือเล่มนี้ อ่านแล้วเกิดประทับใจอย่างมาก
มาย บางบทอ่านแล้วน้ำตาซึม ซาบซึ้งถึงคำว่า สามเณรวัดพระธรรมกาย มันไม่ใช่
ง่ายเลย ที่เด็กตัวเล็ก ๆ ที่ต้องห่างไกลจากอ้อมอกพ่อแม่ตั้งแต่เยาว์วัย มาใช้ชีวิตใน
เพศสมณะที่มีกฎระเบียบและวินัยมากมาย เป็นเวลาหลายปี จะใช้ชีวิตสนุกสนาน
วิ่งเล่นอย่างเด็กทั่วไปในทางโลกก็ไม่ได้ ทุกวัน ทุกเวลาที่ผ่านไป ล้วนเป็นไปเพื่อการ
ฝึกฝนอบรมตนเองให้สมบูรณ์พร้อม เพื่อจะได้เป็นสมณะแท้จริงในอนาคต...ถ้าหากย้อน
เวลากลับไปได้ ผมจะขอเลือกบวชเป็นสามเณรวัดพระธรรมกายตั้งแต่เยาว์วัยครับ
ไม่น่าเชื่อเลยว่า สิ่งที่เราได้เห็นจากภายนอก หลาย ๆ ครั้งไม่สามารถบ่งบอก
ถึงความเป็นตัวตนที่แท้จริงภายในได้ เมื่อได้อ่านบทบันทึกของสามเณรแล้ว ซึ่งกับความ
รู้สึกนึกคิดและชีวิตความเป็นอยู่ของสามเณรมาก อ่านแล้วเหมือนเราได้เข้าไปสัมผัส
กับชีวิตของท่านจริง ๆ ทำให้เกิดความรู้สึกว่า ชีวิตของสามเณร เป็นชีวิตที่มีคุณค่า
และน่าภาคภูมิใจเป็นอย่างยิ่ง ทุกอนุวินาทีผ่านไป เปรียบประดุจว่า ท่านกำลังถูกสิ่ง
ต่าง ๆ รอบตัว เจียระไนให้ก้าวไปสู่ความเป็นสมณะที่งดงามในอนาคต
โมทนาบุญในคุณงามความดีอันงดงามของสามเณรด้วยครับ
ขออนุ
เรื่องราวใน เปิดค่าย.....ตำนานสามเณรเตรียมบวชอุทิศชีวิต สะท้อนให้
เห็นมุมมอง แนวคิด และวิถีของผู้มีปัญญาที่น่าถือเป็นแบบอย่าง และสะท้อน
ภาพความงดงามของชีวิตแต่ละชีวิตที่สามารถพัฒนามาสู่จุดสูงสุดของชีวิต น่าชื่น
ชม และอนุโมทนาด้วยจากใจจริง ๆ
อ่านเปิดค่าย.....เล่มนี้แล้ว ซึ่ง.....มันเป็นไปได้อย่างไร ซึ่งจริงๆ บางตอน
น้ำตาซึม บางตอนหัวเราะกลิ้งเลย โอ.....อัศจรรย์
60,70
60-20
60-0
60-0