การเทศน์ของพระภิกษุ : หน้า 159/234

60.0 60.0 ของพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่ว่า เป็ดยังเทศได้ มะขามยังเทศได้ เราเป็นมนุษย์ เป็นลูกหลวงพ่อ ทำไมจะเทศน์ไม่ได้ ๆ บรรยากาศตอนเทศน์นั้นแรก ๆ ก็รู้สึกเกร็งสั่นเล็กน้อย แต่หลัง ๆ กลาง ก็ไปได้จนจบ รู้สึกว่า การขึ้นเทศน์ไม่ได้น่ากลัวมากอย่างที่คิด ฝึกเทศน์ครั้ง ทำให้รู้ข้อควรปรับปรุงจากที่บางครั้งเราไม่รู้ แต่คนอื่นรู้ และบอกเราให้รู้ด้วย เป็นโชคดีจริง ๆ ในการได้ฝึกครั้งนี้ เป็นธรรมดาว่า บวชเป็นพระ เราจะต้องเทศน์เป็น เราจะได้แบ่งความรู้ ธรรมะสิ่งดี ๆ ที่เรารู้ เพื่อจะได้ทำให้ผู้อื่นสามารถได้ประโยชน์จากสิ่งที่เรารู้มาก ๆ และเพื่อตอบแทนข้าวน้ำที่หล่อเลี้ยงชีวิต น้ำที่หล่อเลี้ยงชีวิต ให้อยู่เพื่อการทำหนทางพระนิพพาน ให้แจ้ง ในโอกาสที่จะมาถึงในวันหนึ่ง ๖ พฤษภาคม ๔๗ เวลาไม่เคยรอให้พร้อม....แล้วค่อยมาถึง ผมพอรู้ข่าวว่า จะได้เทศน์ ก็คิดว่า เราจะต้องทำหน้าที่ของผู้ให้อย่าง แท้จริงแล้วหรือ ยังมีความรู้สึกว่า เร็วเกินไป พึ่งบวชมาไม่นานเลย ยังไม่ได้ศึกษา ธรรมะของพระพุทธเจ้าอย่างเต็มอิ่ม เต็มใจเลย แต่ก็รู้แล้วว่า เวลาไม่เคยรอ คอยให้พร้อมแล้วค่อยมาถึง ไม่เคย รอคอยให้ใครต้องพร้อมแล้วค่อยผ่าน เลยไป พอรู้แล้วก็เครียดเล็กน้อย เพราะมีพระอาจารย์คอยประเมิน มันจึงเกร็ง ๆ ไม่กล้าจะแสดงเท่าไหร่ ไม่ได้เตรียมตัวมากเลย เพราะคิดว่า 60,50 60.0 60.0 60.0