ข้อความต้นฉบับในหน้า
60.00
60.00
50-20
ส่วนที่ยังไม่รู้
แต่ทว่า
ความรู้สึกแรกที่คิดว่า จะได้บวชพระ คือ บวชแล้วจะต้องทำอะไร จะอยู่
อย่างไร จะเจอกับอะไรบ้าง ฯลฯ สารพัดปัญหา กลัวไปเสียทุกเรื่อง ซึ่งในจุดนี้
ไม่มีใครบอก ก็ต้องไปถามจากรุ่นพี่เอาเองว่า บวชไปแล้วเป็นอย่างไรบ้าง
เป็นต้น บางคนกลัวที่จะบวช เพราะกลัวว่า จะอยู่ไม่ได้ตลอดอย่างที่ตั้งใจ ผมก็
มาคิดว่า ถ้าอยากจะบวชจริง ๆ ต้องทิ้งความคิดเหล่านี้เสีย แล้วก็ตั้งใจทำสิ่งที่
ตั้งใจไว้อย่างจริงจัง ต่อมาภายหลัง ก็ได้มีครูฝึกให้ความรู้เกี่ยวกับการวางตัว เตรียม
พร้อมที่จะเป็นพระ และเป็นต้นแบบให้น้อง ๆ ต่อไปด้วย เริ่มจากกิจวัตรก็เฉียบขึ้น
ไม่ทันเช็คสาย ไม่มาเช็คขาด สิ้นเดือนรวมคะแนน
ๆ
ตอนแรกคิดว่า แต่ก่อนเราก็ดีพออยู่แล้ว อาจจะสายบ้างแต่ก็ไม่เคยขาด
จะปรับให้เคร่งครัดทำไม เครียดเปล่าๆ รวมตัวก็บ่อยขึ้นจนน่ารำคาญ หาเวลา
ส่วนตัวแทบไม่ได้เลย “ก็เพราะได้รวมตัวนี่แหละ จึงได้มีการพูดกันมากขึ้น และ
ฟังกันมากขึ้น” ทำให้เข้าใจถึงสิ่งที่ครูฝึกได้ให้ทำ กิจวัตรกิจกรรม ที่เฉียบขาด
ขึ้นนั้น เป็นการทำให้เราขึ้นสู่จุดที่สุดยอด ถ้าหย่อนตั้งแต่เป็นเณร บวชพระไป จะเละ
กันใหญ่ อย่างดีก็ได้เหมือนตอนเป็นเณร พวกที่สาย ก็สายอยู่นั่นแหละ พวกที่
กระตือรือร้นก็กระตือรือร้น
ตอนเป็นเณรได้แค่ไหน บวชพระไปจะต้องพัฒนา
ให้ดีกว่าตอนเป็นเณร ถ้าคิดว่าบวชพระแล้วจะไปเข้าป่า ก็คงไม่ต้องฝึกอะไรมาก
แต่เราบวชแล้ว ต้องไปทำหน้าที่ที่จะได้รับในภายภาคหน้า ซึ่งผมก็ไม่รู้เหมือน
กันว่า จะได้รับหน้าที่ส่วนไหน แต่ไม่ว่าจะทำอะไร ก็ต้องทำให้ได้ดี ถ้าไม่ฝึก
ในตอนนี้ ต่อไปจะลำบาก เพราะทำอะไรไม่เป็น
60-20
60.20
60.AD