ข้อความต้นฉบับในหน้า
ก็ฉันจะทอดให้พอแก่ท่านและฉันหรือ?
เธอจึงทำ ทำไม?
ถ้ากระนั้น ดิฉันจะทอดให้พอแก่ท่านผู้เดียวเท่านั้น
เมื่อเธอทอดบนนี้ คนเป็นจำนวนมากก็ย่อมหวัง (ที่จะกินด้วย) เธอง่วนข้าวสาร (ดีดี) ทั้งสิ้น ถือเอาข้าวสารหักและเชิงกราน และถ้วยเอาน้ำนม เนยใส น้ำผึ้งและน้ำอ้อยหน่อยหนึ่งแล้ว ขึ้นไปชั้นบนแห่งปราสาท ๙ ชั้น
แล้วทอด。
นางรับคำว่า"ดีละ"แล้วให้ทองสีคือสิ่งของที่คร้อถือ เอาขึ้นไปปราสาท
แล้วไกล้ท่าไปให้สรษฐิาเสนิมและสักทองประตูตั้งแต่ประตูแรกมา แล้วขึ้นไปชั้นที่ ๓ ปิดประตู แล้วนั่ง ณ ชั้นนนั้น
ฝ่ายภรรยาของเขาก็ติดไฟที่เชิงกราน ยกกระเบื้องขึ้นตั้ง แล้วเริ่มทอดขนม.
พระมหาโคลลาณะ ไปปรามนเศรษฐี
ครั้นนี้ พระศาสดาตรัสเรียกพระมหาโคลลาณะ เถมาแต่เช้าตรู่ตรัสว่า “โคลลาณะ ในสังกนิคม (ซึ่งตั้งอยู่) ไม่ไกลกรุงเทพ ฯ เศรษฐีผู้มีความตรองนี้คิดว่า “เราขอตินขนมเมือง จึงให้ภรรยาทอดขนมบนปราสาท ๓ ชั้น เพราะกลัวคนเหล่อื่นเห็น, เธอจงไปดู ที่นั่นแล้วทรามเศรฐีทำให้สิ้นพยศให้ขมิแม่มั้งสองถ้วยบนออมและน้ำนมเนยใส่น้ำผึ้งและนำมังพระเทวน์ด้วยกำลังตน ; วันนี้ เราก็บัญญัติ ๕๐๐ รูป ถังนั่งในวธารนั่นเทอทะ จักทำกิจด้วยขนมเท่านั้น.”
แม้พระเถระ ก็ติรับพระดำรัสของพระศาสดาว่า “ดีละ พระเจ้าข้า” แล้วไปยิงนิคมนันด้วยกำลังฤทธิ์นั้นทีเดียว เป็นผังนุ่มเรียบร้อย ได้ยืนอยู่ที่ช่องสิหบัญชรแห่งปราสาทนั้น เหมือนรูปเค้ามีลิ่นอยู่กลางอากาศทีเดียว