คาญธรรมบทเกี่ยวกับความตระหนี่และการให้ : หน้า 14/96

คาญธรรมบทที่เกี่ยวข้องกับความตระหนี่ พวกคนตระหนี่ จะไปสู่โลกไมได้เลย พวกชนพวกแล ย่อมไม่สรรเสริญทาน ส่วนผูปรารถนอบอุ่นโมทนาทายอยู่ เพราะเหตุนี้นั่นแลนักปราชญ์นั่นจึงเป็นผู้มีสุขในโลกหน้า (คาถาธรรมบทเรื่องอดีตสถิตนา) พึ่งชนะคนโกรร ด้วยความไม่โกหร พึ่งชนะคนไม่ดี ด้วยความดี พึ่งชนะคนตระหนี่ ด้วยการให้ พึ่งชนะคนพูดหลอกไหล ด้วยคำจริง (คาถาธรรมบทเรื่องอุตตวอญฺญาลิกา) ความประพฤติซึ่งเป็นมลทินของสตรี ความตระหนี่เป็นมลทินของผู้ให้ ธรรมอันลามกทั้งหลายเป็นมลทินแล ทั้งในโลกนี้ ทั้งในโลกหน้า เราจะบอกมาลีนั้นยิ่งกว่ามลทินนั้น อวิชชาเป็นมลทินอย่างยิ่ง ภิษัทุ้งทั้งหลาย ท่านทั้งหลาย ละมลทินนั้นได้แล้ว ยอมเป็นผู้ผดมลทิน (คาถาธรรมบทเรื่องอุปฏิรูปตา) ประมุขความรัษยา มีความตระหนี่ โอ้อวดจะซื้อว่าคุณดี เพราะเหตุดังว่า ทำการพูดจัดจ้าน หรือเพราะมีกำลังงามก็หาไม่ ส่วนผู้ใดตัดโทสะ มีความริษยาเป็นต้นนี้ได้ขาด ถอนไปให้รากขาด ผู้นันมีโทสะอันคายแล้ว มีปัญญา เราเรียกว่า คนดี (คาถาธรรมบทเรื่องภิญญามารูป) เล่าเรื่องเศรษฐี คาถาธรรมบท ฉบับพิเศษ