การสอนเรื่องทานและการบริจาค : หน้า 17/96

คดหายดีอีกประการหนึ่ง ท่านได้ถวายทานแด่พระอุคคลทั้ง ๙ แล้วส่วนเราในกาลเป็นเวลาทรามนั่นคือ กระทำชาวชุมพุทธิปึ่งสิ้นให้พึงใดนามยมมหาทานให้เป็นไปอย่ไม่ได้ทักซิไขญญ์บุคคลใดๆ มี้ผู้อื่นซึ่งใครสรระ ชื่อว่า ทักซิในบุคคลทั้งหลายาทุกคนจะได้ด้วยประกะนนี้ เพราะฉะนั้น ท่านอย่าคิดเลยว่า 'ทานของเราเศร้าหมอง' ดังนี้แล้วได้ตรัสกล่าวสูตร''แก้เศรษฐีนี้นั้น. เทวดาตื่นเศรษฐีให้เลิกการบริจาค ครั้งนั้น เทวดาซึ่งสถิตอยู่ที่ชุมประตูของเศรษฐี เมื่อพระศาสดา และสาวกทั้งหมดเข้าไปสู่เรือน ไม่อาจจะดำรงอยู่ได้เพราะเดชแห่งพระศาสดาและพระสาวกเหล่านี้คิดว่า "พระศาสดาและพระสาวกเหล่านี้จะไม่เข้าไปสู่เรือนนี้ได้ด้วยประกะใด เราจะยุคคุหฺดีด้วยประกะนั้น" แม้ใครจะพูดกะเศรษฐีนี้ก็ไม่ได้อาจเพื่อจะกล่าวอะไร ในกาลที่เศรษฐีนี้เป็นอิสระ คิดว่า "ก็ับนี้เศรษฐีนี้เป็นผู้นกนแล้ว กะจิ้งเชื่อฟังคำของเรา" ในเวลาตรัสดีเข้ามาเพื่อองอันเป็นสิริของเศรษฐี ได้อยู่ในอากาศ. ขณะนั้น เศรษฐีเห็นเทวดานั้นแล้วถามว่า "นั่นใคร?" เทวดา มาเศรษฐี ข้าพเจ้าเป็นเทวดาสถิตอยู่ที่ชุมประตู ๔ ของท่าน มาเพื่อจะต้องการเตือนท่าน. เศรษฐี. เทวดา ถ้่านั้นนั่นเชิญท่านพูดเถิด. เทวดา. มหาสุรึ ท่านไม่เหลียวแลถึงกาลภายหลังเลย จ่ายทรัพย์เป็นอันมาก ในสานของพระสมณโคดม, บัดนี้ ท่านเมีเป็นผู้ากจบแล้ว ยังไม่ละการจ่ายทรัพย์อีก เมื่อท่านประพฤติดังนี้ จักไม่ได้แม้ตัวสุดกว่าจะอาหารและเครื่องนุงห่ม โดย ๒-๓ วันแน่แท้ ท่านจะต้องการอะไรด้วยพระสมณโคดมท่านจงเลิกจากการบริจาคเกิน (กำลัง) เสีย แล้วประกอบงานทั้งหลาย รวบรวมสมบัติไว้ดีดอน