ข้อความต้นฉบับในหน้า
21
เรื่องอนาถบิณฑิกเศรษฐี
ข้อความเบื้องต้น
พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภเศรษฐีชื่ออนาถบิณฑิกะ ตรัสพระธรรมเทศนานี้ว่า “ปาโปปิโปสติโกะ” เป็นต้น.
ท่านเศรษฐีบังเกิดกิริยาสามัญเป็นนิจนีย์
ความพิสดารว่า อนาถบิณฑิกเศรษฐีเช่ายทรัพย์ตั้ง ๕๔ โกฏิในพระพุทธศาสนาเฉพาะวิหารเท่านั้น, เมื่อพระศาสดาประทับอยู่ในพระเชตวัน ไปสู่ว่า ‘สามเณรดีดี กิฏฺนุหนุมกิฏฺ ลิ้งแดนแม้วเมืองของเรา ด้วยการนึกว่า ‘เศรษฐีนั้นอืออะไรบ้าง’ ดังนี้ ไม่เคยเป็นผู้ซือว่าวิชปล่าไปเลย, เมื่อไปรบลานช้าให้คนถือข้าวต้มไป บริโภคอาหารเช้า แล้วให้คนถือเภสัชทั้งหลาย มีเมนูใส เนยฐานเป็นต้นไป, ในเวลานี้ ให้Low วัตถุด่างๆ มีระเบียบดอกไม้ ของหอม เครื่องลับไล่และผ้าขึ้นเป็นต้น ไปสู่วิหารถวายทาน รักษาศิลอย่างนี้ทุกๆ วัน ตลอดกาลเป็นนิจีที่เดียว.”
การหมดสิ้นแห่งทรัพย์ของท่านเศรษฐี
ในฤกษ์ต่อมาเศรษฐีจึงถึงความสิ้นไปแห่งทรัพย์ ทั้งพวกพาณิชย์ก็สู้หนี้เป็นทรัพย์ ๑๒ โกฏิจากมือเศรษฐีนี้เอง เงิน ๑๒ โกฏิเป็นสมบัติแห่งตระกูลของเศรษฐีตั้งไว้ใกล้ฝั่งแม่ นำเมื่อฝั่งฟังเพราะนำ (เซาะ) ก็มองยังมหาบุรุษ. ทรัพย์ของเศรษฐีนี้ ได้ถึงความหมดสิ้นไปโดยลำดับ ด้วยประกายอย่างนี้.