ข้อความต้นฉบับในหน้า
กฎมนนี้เมื่อทำการฉลองพระรัชทูต ถวายมาท่านแก่กฎมน ๘๔ แสน
ในภายในวิหารนั้นแหละ ตลอด ๘ เดือน ในกลายเป็นที่สุด ได้ฉวยใครจิราวแก่
กฎมนทุรป. ผ้าสุกุสำหรับทำจิราวของกฎมนใหม่เป็นสงฆ์ได้ค่าถึงพันหนึ่ง
อปราชิตกฎมพิเกิดเป็นโชคดีเศรษฐี
กฎมนั้นทำบุญทั้งหลายออนตลอดอายุอยู่นั้นแล้วเคลื่อนจากอัตภาพนั้น
บังเกิดในเทวโลก ท่องเที่ยวไปในเทวโลกและมนุษย์โลกตลอดกาลประมาณ
เท่านั้น ในพุทบูปาลากาลนี้ ถือปฏิบัติสนิทในระลอเศรษฐีระลอหนึ่ง ในกรุง
ราชครฑ อยู่ในท้องของมฤดาคตด ๕ เดือนครึ่ง
สดในวันที่กฎมนั้นเกิด สวรวุฒิทั้งหลายในพระนครลึ่งโรงแล้ว
แม้อารถณทั้งหลายที่ล้อมภาย”ของชนทั้งปวงเป็นราว่างโรงนีปล่งรังรัง
ออกแล้ว พระนคร ใจริงโรงนี้เป็นอันเดียวกัน แมเศรษฐี ก็ได้ไปสู่ที่บำรุง
พระราชแด่เช้าตรู่
ครั้นนั้น พระราชาตรสถามเศรษฐีว่าที่นี้ สรพรอุชทั้งหลาย
รุ่งโรงนี้แล้ว พระนครถึงโรงนี้เป็นอันเดียวกัน ท่านรู้เหตุในเรื่องนี้ไหม?”
เศรษฐี ขันต่อสมิตเทพ ข้าพระองค์ตราบ
พระราชา เหตุดอะไร?เศรษฐี. ทาสของพระองค์ก็เกิดในเรือนของข้าพระองค์, ความรุ่งโรง
นั้นได้แล้วด้วยเดชแห่งบุญของเขานั้นแหละ
พระราชา เข้ากเป็นโจรกระมัง?
เศรษฐี ข้าแตสมิตเทพ ข้อยนันไม่มี, สัตว์มีบุญได้ทำอภิณหามไว้แล้ว.
พระราชาทั้งทรัพย์ค่าเลี้ยงดูวูดุและพัน ด้วยพระดำรัสว่า “ถ้ากระนั้น
เธอเลียงเขาไว้ให้ดีจึงจะควร นี่จงเป็นคำ่นำสำหรับเขา.” ครั้นวันเป็น
ที่ตั้งชื่อ ชนทั้งหลายตั้งชื่อของเขาว่า “โชคตะ” นั้นแหละ เพราะพระนคร
ทั้งสิ้นรุ่งโรงนี้เป็นอันเดียวกัน.
____________________________________________________
* กายลูกพทูอันนี้แล้วสู่กาย.
๕๙ เล่าเรื่องเศรษฐี
คาถาธรรมบท ฉบับพิเศษ ✿ เล่าเรื่องเศรษฐี