การจำแนกกรรมและผลของกรรม : หน้า 21/96

ดั่งนี้แล้ว เมื่ออิฐทรงสีบนสนิทแสดงธรรม จึงได้กฐินพระคาถาเหล่านี้ว่า:- ๔. ปาโจปิสสติภง ยาว ปาน น ปัจจติ ยาทา จ ปัจจติ ปาโจ อด (ปาโจ) ปานี ปสุตติ. ภาโจปิสสติปาโจ ยาว ภกรี น ปัจจติ ยาทา จ ปัจจติ ภกรี อด (ภกรี) ภกรีนา ปสุตติ. แม้นผูทำบาป ย่อมเห็นบาปว่าดี ตลอดกาลที่บาปยังไม่ผลิดผล, แต่เมื่อใด บาปผลิดผล, เมื่อนั้น เขาย่อมเห็นบาปว่าขั้ว, ฝ่ายชำระกรรมย่อมเห็นกรรมดีว่าร่วงตลอดกาลที่กรรมยิ่งไม่ผลิดผล, แต่เมื่อใด กรรมดีผลิดผล เมื่อนั้น เขาย่อมเห็นกรรมดีว่าขั้ว. ในกาสงเวหามเทวาดนั้ นดาราอยู่ในโสดาปิติผล. พระธรรมเทวาได้รับประโยชน์แม้แก่บริษัทผู้มากาประชุมกัน ดังนี้แล. เรื่องอนาถินิกเศรษฐี จบ. ๓) จูฬกัมมวิ่งฺคุปสุตตร ว่าด้วยการจำแนกกรรม สูตรเล็ก ส่วนบุคคลบางคนในโลกนี้ เป็นสูตรกิตาม เป็นบุญกิตาม เป็นผู้ให้ ข้าว, น้ำ, ผัก, ยาน, ดอกไม้, ของหอม, เครื่องลบไล่, ที่นอน, ที่พัก, เครื่องประทีปแก่สมณะหรือพรหมนั้ น เพราะกรรมนัน (ความ ไม่ตรงกัน) ที่เขาให้บริบูรณ์ย่อมมิใช่อย่างนั้น หลังจากตายแล้ว เขาจึงไปเกิดในสูติในโลกสวรรค์ หลังจากตายแล้ว ถ้าไม่ไปเกิดในสุตติ โลกสวรรค์ กลับมาเกิดเป็นมนุษย์ในที่ใดๆ เขาก็จะเป็นผู้มีโภคะมาก