พระคาถาและเรื่องราวของเศรษฐี : หน้า 93/96

สมุท พระคาถา ๑) เรื่องโกษียเศรษฐผู้มีความตระหนี่ ยกาปี ภมโร ปุโร วัฒนวณติ อเหฺมุ อเนฺย ปลดรสมาทาย เอวํคาม มุนี จเร. มานี้พึงที่ไปในบ้านเหมือนแมลงภู่ไม่งดดดด สีก และกลิ่นให้ออกซ่า ถือเอาแต่รสแล้วบินไปวนั้น. ๒) เรื่องอนาถินิตเศรษฐี ปาโปปิ ปุตสติ ภูริ ยาว ปานิน ปัจจติ ยาท จ ปัจจติ ปาเป อณ (ปาโปล) ปานิน ปุสดี ภรโทปี ปุตสติ ปาเป ยาว ภูรุ ปัจจติ ยาท จ ปัจจติ ภูรํ อด(ภิโร) ภูรานี ปสุสติ. แม้นผูทำบาป ย่อมเห็นบาปว่าวดี ตลอดกาลที่บาปยังไม่ผล แต่เมื่อใด บาปผลิดผล, เมื่อนั้น เขาย่อมเห็นบาปว่าวชั่ว ฝ่ายคนทำกรรมดี ย่อมเห็นกรรมดีว่า ตลอดกาลที่กรรมยังไม่ผลิดผล, แต่เมื่อใด กรรมดีผลิดผล เมื่อนั้น เขาย่อมเห็นกรรมดีว่าดี. ๘๓ เล่าเรื่องเศรษฐี คาถาธรรมบท ฉบับพิเศษ