เรื่องพี่ชายและน้องชายออกบวช : หน้า 53/96

พี่ชายาน้องชายออกบวช เรื่องพระจัญจูบาเถร มหาบาลสมบัติให้จูปลาน้องชายแล้วออกบวช เรื่องจงลาภลาภและมหากาล มหากาลสมบัติ,แต่น้องออกบวชด้วย พี่ชายลาน้องชายออกบวชแล้วได้รับรองพระอรหันต์ เข้าไปสำนักของน้องชายแล้ว กล่าววา “ทรัพย์สมบัติใด มีอยู่ใน ตระกูลนี้ ทรัพย์สมบัตินั้นทั้งหมด จงเป็นของเจ้า.” น้องชาย. คืพี่ล่ะ? ขอรับ. เสนูกูมิพี. ฉันจับบวชในสำนักของพระศากตา. น้องชาย. พี่พูดอะไร? ฉันเมื่อมรดตายแล้ว ก็ได้พี่เป็นเหมือน มรดา, เมื่อบิดาตายแล้ว ก็ได้พี่เป็นเหมือนนิดา ตระกูลนี้ ก็มีโภคะมาก พี่ดำรงอยู่ในเรือนนี้แหละ จงสามารถจะ ทำบุญได้. พี่ย่าาอย่างนั้น. เสนูกูมิพี. ฉันฟังธรรมในสำนักของพระศากตาแล้วฉันดำรงอยู่ในท่ามกลาง เรือน ไม่อาจนำพิธีธรรมนี้ได้ ฉันบวชวาให้ได้ เจ้าของกลับ. เขายังน้องชายให้กลับไปด้วยอาการอย่างนั่นแล้ว ได้บรรพชาอุปสมบท ในสำนักพระศากตาแล้ว ต่อกาลไม่นานก็รับบรรอพระอรหันต์. ฝ่ายน้องชายคิดว่า “เราอึทำสักการะแก่บรรพอีผู้พี่ชาย” จีงถวายทาน แก่กูสูงสุดพระพุทธเจ้าเป็นปรุ่งนี้ ๓ วัน ไหว้พี่ชายแล้ว กล่าววา “ท่านขอรับ ท่านทำการสักออกจากกภาพแห่งตนได้แล้ว ส่วนกระผมยังเป็น ผู้พัวพันด้วยถามคุณ ๕๔ ไม่อาจอออกบวชได้ขอท่านจงบอญญธรรมอันใหญ่ ที่สมควร แก่กระผมผู้ดำรงอยู่ในเรือนนี้เทอ’” ลำดับนั้น พระเถรกล่าวนะน่องชายว่า “ดิสะ เจ้าผู้เป็นบัณฑิต เจ้าของให้สร้างพระคันธฤกษ์ สำหรับพระศากตา.” * คือ รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ อันนำใคร. เล่าเรื่องเศรษฐี ๕๓ คาถาธรรมบท ฉบับพิเศษ