เรื่องราวของเศรษฐีและพระราชา : หน้า 80/96

ก็พระราชานั่นประทับนั่งกระโหย่มบนพื้น เมือจะทรงกระโดด ย้มทรง กระโดดขึ้นสู่ที่ ๑๙ คอใด้, ประทับยืน เมือจะทรงกระโดด ย้มทรงกระโดด ขึ้นสู่ที่ ๘๐ คอใด้ พระราชานี้ทรงมีพระกำลังมากอย่างนี้ ทรงกระโดด ไปมาข้างโน้นและข้างนี้ก็ไม่ทรงสามารถที่จะขอดยเม็ดมึนหวนนวงหนึ่งได้. เศรษฐีสุดใจใคร่บวงซบ ลำดับนั้น เศรษฐีราบลูกกะท้าวเธอว่า “ข้าแต่สมดิตทพ ขอพระองค์ ทรงลาดผ้าสาครุ” แล้วได้ทำบ่าวทั้งหลายให้ทรง แหวนนั้นทั้ง ๒๐ วง หลุดออกแล้ว ลำดับนั้นเศรษฐีราบลูกกะท้าวเธอว่า “ข้าแต่สมดิตทพ ใครๆ ไม่สามารถ เพื่อจะฉอเทอัพยสมบัติอันเป็นของข้าพระองค์ดีดังนี้อย่างนั้นได้ เพราะ ข้าพระองค์ไม่ปรารถนา” ดังนั้นแล้ว เกิดสดดใจเพราะพระเกริยาของพระราชา จึงราบลูกว่า “ข้าแต่สมดิตทพ ขอพระองค์จงทรงอนุญาตเพื่อการบวงนี้แหละ” ว่าเธอทรงดำร็ ว่า “เมื่อเศรษฐีนี้บวงแล้วเราจักยึดเอาปราสาทได้น่าสะดวก” จิงตรัสว่า “งบวชเต็ม” ด้วยพระดำรำคำเดียวเท่านั้นเอง เศรษฐีนี้บวชในสำนัก พระศกาดแล้ว ต่อกลากไม่นานนักก็ได้บรรลุพระอรหต มีอัจฉริยะในสำนัก ในขณะท่านบรรลุพระอรหัตแล้วนั้นแล สมบัติซั้นแม่ทั้งหมดก็ คันตรฐาน ไป พวกเทวดานำถวายของเศรษฐีนี้ ชื่อสัตถกลาย แม่นั้นไปสู่ อุตตรกรุงเทพนั้นแหละ. ฆ อาคารธรรมบถ ฉบับพิเศษ ⚘ เล่าเรื่องเศรษฐี