เศรษฐีในปราสาทแก้ว : หน้า 64/96

ท้าวเธอทรงสำคัญว่า “โอ คิดนี้” จุดขอไว้เพื่อการจับเรา” จึงไม่อาจเพื่อจะเสด็จพระราชดำเนินไปได้ โสดิกะกราบบอกว่า “บ้านแต๋ส้มติมเทพ นี้มีใช่ขอ ขอพระองค์จงสมดังมา บ้างหลังข้าพระองค์” แล้วได้เป็นผู้นำเสด็จ พระราชาทรงเหยียบพื้นในเวลาที่โสดิกะนั้นเหยียบแล้ว เสด็จเที่ยวทอดพระเนตรปราสาทตั้งแต่ชั้นล่าง พระเจ้าอชาตศัตรูทรงน้อยพระทัย ในคราวนั้น พระราชมารงพระนามว่าอชาตศร ทรงจับองค์คู่อิองพระราชฉายาเสด็จเที่ยวไปอยู่ ทรงดำริว่า “โอ ทูลกระหมอมของเราเป็นอัณฑพาล ชื่อว่าสุหนดิหยอยู่ในปราสาทที่ทำด้วยแก้ว ๑ ประการได้ ทูลกระหมอมของเรานี้ เป็นถึงพระราชา ยังประทับอยู่ในพระรามดนั้น เต็มด้วยไม้บันดี้เราเป็นพระราชาแล้ว จักให้คุณดีอยู่ในปราสาทนี้” เมื่อพระราชากำลังเสด็จขึ้นสูพื้นปราสาทชั้นบน่นั้นแหละเป็นเวลาเสวยพระกระยาหารเช้า ท้าวเธอทรงเรียกเศรษฐิน แล้วตรัสว่า “มหาสงูนี้ พวกเราจักบริโภคอาหารเช้าในที่นี่นี้แหละ.” เศรษฐิน ข้าแต่สมมติเทพ ข้พระองค์ก็ตระเตรียมไว้แล้ว" ท้าวเธอทรงสนทนาด้วยมือกำหอม ๑๖ เม้ม แล้วประทับนั่งบนบัลลังก์อันเป็นที่นั่งของเศรษฐินั้นแหละ ที่เขากตแต่งไว้ในมณฑป เป็นที่นั่งของเศรษฐินี้ซึ่งทำด้วยแก้ว (เลขแปล: ๒๔) เล่าเรื่องเศรษฐี