การขอขมาและอภัยในธรรม : หน้า 32/96

ผิดต่อสำนักงานเป็นคนแก่ไปได้รู้จักขอขมาให้อดโทษได้ก็หมดเวรกรรม "ถ้าเราไม่อจ๋านงอุดรธานีอคโทษให้ศรีระของเราจะพังแตกออก เสียง" ดังนี้แล้ว จงหมอบลงแทบเท้าของนางอุตตรานั้น แล้วกล่าวว่า "คุณแม่ ขอคุณแม้อดโทษให้ฉันเกิด." นางอุตตรา. ดินเป็นดีดมีมิดา เมื่อออิดโทษให้ ก็ออดโทษให้ นางศิริม. คุณแม่ ขอนั้นจงอย่เกิด, ดินจงจำให้ท่านบุญเศรษฐี ผู้บันดาลของคุณแม่ออให้ช่วย. นางอุตตรา. ท่านบุญนะ เป็นดีดบังเกิดคล้อลอคุณแม่ในวัฏสงข์ แต่เมื่อ บิดาผู้บังเกิดคลาในวิวัฏฐะออดโทษให้ ฉันจึงจ็อกออดโทษ ก็ใครเล่า? เป็นบิดาบังเกิดคล้อลอคุณแม่ในวัฏสงข์ นางอุตตรา. พระสัมมาสัมพุทธเจ้า. นางศิริม. ดินนี้ไม่มีความคุ้มครองเลยพระองค์. นางอุตตรา. ฉันจึงทำเอง, พรุ่งนี้ พระศาดาจักทรงพาภิกษ์สงฆ์เสด็จมา ที่นี่; เธอจงถือสักการะตามแต่จะได้มาที่นี่และแล้วขอให้ พระองค์ออให้โทษเกิด. ทำวิกฤตให้เป็นโอกาสในการสั่งสมบุญกุศล นางศิริมอจให้พระศาสดาออให้โทษ นางศิริม månรับว่า “คึดะ คุณแม่” ลูกจี้นแล้วไปสู่เรือนของตน สหหญิง บริวาร ๕๐๐ ให้เตรียมบาทนี้และสบเปลยะ"" ต่างๆ อย่าง รุ่งขึ้นก็ถือ ลักษณะนั้นมานเรือนของนางอุตตราไมกลัวจะใสบัตรกุศลสูงมีพระพุทธเจ้า เป็นประมุข จึงได้ยินอยู่แล้ว. ๑) เป็นเจ้าพวกชู อาหารว่าง น้ำดื่ม, ๒) แกง