โอวาทเศรษฐีและเทวดา : หน้า 18/96

เศรษฐี. นี่เป็นโอวาทที่ท่านให้แก่ข้าหรือ? เทวดา. จ้ะ มหาเศรษฐี. เศรษฐี. ไปล่ะท่าน, บ้านจะอ้อนบุคคลผู้นั้นมันตั้งร้อย ตั้งพันตั้งเสนน คน ก็ไม่อาจให้หวั่นไหวได้ ท่านกล่าวคำไม่สมควรจะต้องการอะ ไรด้วยท่านผู้อยู่ในเรือนของข้าพเจ้า ท่านจงออกไปจากเรือนของข้าพเจ้าเร็วๆ เทวดาถูกเศรษฐีจงใจไม่มีกำอคัย เทวดานั้นฟังคำของเศรษฐีผู้เป็นโสดาบันอร่อยสาวกแล้ว ไม่อาจดำรงอยู่ได้ จึงพากรทั่งหลบออกไป ก็แค่รั้งออกไปแล้วไม่ได้อยู่ในึ่น จึงคิดว่า "เราจักให้ท่านเศรย์จอใจแล้วอยู่ในที่เดิมนั้น" เข้าไปหาเทพพูดรู้ พระนคร แจ้งความผิดที่ตนทำแล้ว กล่าวว่่า"เชิญมาเถิดท่าน ขอท่านจงนำข้าพเจ้าไปยังสำนักงานของท่านเศรษฐี ให้ท่านเศรย์อจ้อโทษแล้วให้อยู่ (แก้ข้าพเจ้า)." เทพพูดห้ามเทวดานั้นว่า "ท่านกล่าวคำไม่สมควร ข้าพเจ้าไม่อาจไปยังสำนักงานของเศรษฐีนี้ได้." เทวดานั้นจึงไปสู่สำนักงานของท่านมหาราชทั้ง ๔ กูถูกท่านเหล่านั้นห้ามไว้ จึงเข้าไปฝ่าท้าวสักการพระราชา บราบูลเรื่องนั้น (ให้ทรงทราบ) แล้วดูถูกวงอนอย่างน่าสงสารว่า "ข้าบเทพเจ้า ข้าพระองค์ไม่ดีอยู่ ต้องจงพากรถิ่นเที่ยว ระทระเทิน หาทิ้งพึงได้ ข้อได้โปรดให้เศรษฐีจงอยู่แก่ข้าพระองค์เถิด." เล่าเรื่องเศรษฐี ๙ คาถาธรรมบท ฉบับพิเศษ