ข้อความต้นฉบับในหน้า
ขั้นที่สาม มาถึงแล้วก็มานั่งขัดสมาธิคู่บัลลังก์ นั่งขัดสมาธิกันแล้วก็หลับตาเบาๆ
ขั้นที่สี่ หลับตาแล้วก็นึกถึงคำภาวนา หรือนึกนิมิต หรือวางใจนิ่งๆ เฉยๆ นี่คือความสำเร็จไปอีก
ขั้นหนึ่ง เพราะการทำอย่างนี้ กาย วาจา ใจ จะถูกกลั่นให้บริสุทธิ์ไปตลอดเวลาทันทีที่เราหลับตาแล้วก็ภาวนา
ขั้นที่ห้า พอเรานิ่ง เรานั่งภาวนาไป เดี๋ยวฟุ้งบ้าง ไม่ฟุ้งบ้าง เดี๋ยวไม่ฟุ้ง เดี๋ยวฟุ้ง เดี๋ยวสัมมา อะระหัง
เดี๋ยวนึกนิมิต เดี๋ยวนิ่งเฉย เดี๋ยวฟุ้งบ้าง ไม่ฟุ้งบ้าง
ขั้นที่หก นั่งไปเรื่อยๆ ฟุ้งน้อยลง หลับน้อยลง ตึงน้อยลง ท้อน้อยลง คือ ไม่ท้อมากกว่าท้อหรือไม่
หลับมากกว่าหลับ ไม่ฟุ้งมากกว่าฟุ้ง นี้ก็คือความสำเร็จไปอีกขั้นหนึ่ง
ขั้นที่เจ็ด จนกระทั่งความฟุ้ง ความง่วง ความท้ออะไรต่างๆ เหล่านั้นหมดไป เดี๋ยวใจนิ่งอยู่ใน
กลางความมืดอย่างเดียว โดยไม่เห็นอะไรเลย นี้ก็เป็นความสำเร็จไปอีกระดับหนึ่ง
ขั้นที่แปด ถ้าเรานิ่งต่อไปกลางความมืด ไปเรื่อยๆ ตัวที่ทึบๆ นี่เริ่มขยาย เริ่มโปร่งขึ้น หายใจ
รู้สึกสะดวกขึ้น คล่องขึ้น โปร่ง ไม่อึดอัด ไม่คับแคบ รู้สึกตัวมันบางๆ นี่คือความสำเร็จไปอีกขั้นหนึ่ง
ขั้นที่เก้า แม้ยังไม่เห็นอะไรเลย ขั้นที่โปร่งก็ค่อยๆ โล่งขึ้น แล้วก็เบา ตัวเริ่มขยาย บางครั้งรู้สึก
ว่าร่างกายมีการเปลี่ยนแปลงขยายบ้าง ออกไปด้านข้าง หรือยืดขึ้นเหมือนตัวยึดขึ้น หรือย่อลงมาติดพื้น
หรือมีความรู้สึกเคว้งคว้างบ้าง เอียงไปเอียงมาโคลงเคลงบ้าง ขนลุกบ้าง นี่เป็นความสำเร็จไปอีกขั้นหนึ่ง
ขั้นที่สิบ ไปต่อไปเรื่อยๆ จนกระทั่งหายไปเลย เหมือนอยู่ในกลางอวกาศโล่งๆ แต่ยังไม่เห็นอะไร
นี่คือความสำเร็จไปอีกขั้นหนึ่ง
ขั้นที่สิบเอ็ด เมื่อเรายังคงนิ่งอยู่ทำวิธีเดิมอย่างนั้นแหละ นิ่งอย่างเดียว ไม่ไปเอ๊ะๆ อ๊ะๆ ทำเฉยๆ
หรือถ้าเอ๊ะหนึ่งแล้วมันหาย เอ๊ะสองอย่าให้มันเกิด เดี่ยวความสว่างก็ค่อยๆ มา ความสว่างเดี๋ยวมา
เดี๋ยวหาย นี่คือความสำเร็จไปอีกขั้นหนึ่ง
ขั้นที่สิบสอง ความสว่างอยู่นานขึ้น หายน้อยลง มีความรู้สึกเวลาหมดไปเร็วอยากนั่งนานๆ
ไม่ต้องฝืนนั่ง ไม่ต้องพยายามนั่ง รู้สึกอยากนั่ง สมัครใจนั่งเอง นี่คือความสำเร็จไปอีกขั้นหนึ่ง
ขั้นที่สิบสาม ความสว่างค่อยเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งสว่างไปหมด มีความสุขอิ่มเอิบ เบิกบาน
นี่เป็นความสำเร็จไปอีกขั้นหนึ่ง
ขั้นที่สิบสี่ เราก็ทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ความสำเร็จจะเป็นไปตามขั้นตอน จนกระทั่งเห็นจุดเล็กกลาง
ความสว่างที่สว่างจ้ามาก นี่ก็เป็นความสำเร็จไปอีกขั้นหนึ่ง ความสำเร็จจะมีไปทุกขั้นตอน
เพราะฉะนั้นตั้งแต่ตื่นนอนเรื่อยมา จนกระทั่งเข้าห้องปฏิบัติธรรมรวมกันเป็นความสำเร็จของเรา
ทุกขั้นตอน ความสำเร็จสิ่งหนึ่งที่เรามองไม่เห็น และเราก็ไม่รู้ว่าเราได้สิ่งนี้ คือจิตที่บริสุทธิ์ขั้นไปเรื่อยๆ
จนเกิดเป็นกระแสธารแห่งบุญอยู่ภายในตัวของเรา”
ดังนั้น ขอให้เราภาคภูมิใจทุกครั้งที่เราได้เริ่มมีความคิดว่าจะนั่งและได้เริ่มลงมือนั่งสมาธิแล้ว
เท่ากับว่าเราได้กำความสำเร็จแห่งการเข้าถึงธรรมไว้เรียบร้อยแล้ว
พระราชภาวนาวิสุทธิ์, พระธรรมเทศนา 9 กรกฎาคม 2540.
76 DOU สมาธิ 4เทคนิคการทำสมาธิเพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกาย