ประสบการณ์การเข้าถึงธรรม : หน้า 100/106

เพิ่มเวลานั่งมากขึ้น เขาบอกว่า ง่ายจังเลย ยกเว้นคิด เขาไม่คิดอะไรเลย ตอนนี้เขาก็สว่างเพิ่มขึ้น เพิ่มมากเข้า ในที่สุดเขาก็เห็นองค์พระ โดยที่คุณอีริคไม่ได้บอกว่า มีอะไรภายใน นักเรียนคนนั้นเขาก็บอกคุณอีริคว่า เขาเหมือนคนอยู่ในถ้ำมืด เขาก็คิดว่าชีวิตคงมีแต่ความมืด แต่แล้วมีอยู่วันหนึ่ง มีคนแนะนำให้เขาเดินไปที่ปากถ้ำ เขาได้พบแสงสว่าง แล้วก็เห็นโลกกว้างขวาง ออกไปอย่างไม่มีขอบเขต เขาบอกว่า ประสบการณ์ภายในก็เหมือนอย่างนั้นแหละ และบอกอีกว่า การที่มี สิ่งเหล่านี้แสดงว่ามันมีอยู่ก่อนหน้านี้แล้ว มันเป็นของมันอย่างนั้น ไม่ว่าคุณอีริคจะมาสอนเขาหรือไม่ว่า มาสอนก็ตาม ถ้าออกไปนอกถ้ำแล้วจะต้องเจอแสงสว่าง เจอก้อนเมฆ เจอท้องฟ้าที่กว้างขวาง เจอดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ ดวงดาว ประสบการณ์ภายในมีอยู่แล้ว เป็นแต่เพียงว่าเราเดินทางเข้าไปเถอะ แล้วเดี๋ยวเรา ก็จะค้นพบ เป็นสิ่งธรรมดาจริงๆ เลย เขาก็คิดว่า คงจะพบอะไรดีๆ ที่มีอยู่ภายในตัวนี้อีก จะเห็นได้ว่า นี่เป็นตัวอย่างอานิสงส์ของการไม่คิด เพราะวิธีการที่ดีที่สุดของการปฏิบัติธรรม ก็คือ การหยุด นิ่ง เฉย อย่างเบาสบาย ทำอะไรก็ได้ ยกเว้น ความคิด ดังนั้น เราจะได้นำเทคนิคนี้ไปใช้ ในการปฏิบัติธรรม พยายามทำด้วยวิธีการง่ายๆ ไร้ความคิด เราจะได้พบประสบการณ์เช่นเดียวกับ นักเรียนเกาหลีท่านนี้ 7.8 นักมวยเก่า มีพระอยู่องค์หนึ่ง ก่อนบวชท่านเป็นนักมวยเก่า มาก เวลาขึ้นเวทีก็ตีลังกาข้ามเลย พอเวลามา นั่งสมาธิ ด้วยความที่เป็นนักบู๊เก่า ก็นั่งไม่เห็นสักที หลวงพ่อท่านเลยแนะนำว่า นั่งปล่อยชีวิตไปเลย ตาย เป็นตาย แล้วท่านก็ไปนั่งอยู่ใต้ต้นตะขบ ปล่อยชีวิต ปรากฏว่า ท่านเล่าให้ฟังว่า ท่านปวดสุดขีด แทบทน ไม่ไหวเลย แต่ก็ไม่กระดิกตัว มันเมื่อยก่อน แล้วก็มาปวด แล้วก็มาปวดเมื่อย แล้วก็มาเจ็บ แสบ ร้อน กระวนกระวาย กระสับกระส่าย ที่กระดูกโดยเฉพาะที่หัวเข่า กล้ามเนื้อเต้น ริกๆๆๆ เลย แล้วท่านก็ ปล่อยไป ปล่อยไปเรื่อย ในที่สุดจิตมันรวม อาการทั้งหมดหายไปเลย องค์พระก็ปรากฏขึ้นมา สว่าง ตอนนี้ นั่งเท่าไหร่นี้ไม่เมื่อยเลย นั่งได้ข้ามวันข้ามคืน ไม่เมื่อย นี่ก็เป็นอีกตัวอย่างหนึ่งของความอดทน สำหรับคนที่ประเภทที่ไม่ค่อยมีกำลังใจนั่ง หรือว่าพอนั่งนิดๆ หน่อยๆ เมื่อยนิด ง่วงหน่อย ก็เลิกแล้ว ถ้าเราอยากได้ธรรมะ บางทีเราก็ต้องยอมสละอารมณ์เหล่านั้น ไปให้หมด ยอมปล่อยชีวิตสักครั้งหนึ่ง ความสำเร็จก็จะเกิดขึ้นได้ 7.9 แม่สอนลูก' มีแม่อยู่คนสอนลูกตัวเล็กๆ 8-9 ขวบ ให้นั่งสมาธิเพราะแม่มาวัด พอได้ยินได้ฟังได้ปฏิบัติที่ทาง วัดสอน กลับไปก็ไปสอนลูกที่บ้านว่า ให้นั่งทำใจหยุดในกลาง กลางท้อง หยุดนิ่งเฉยๆ ลูกก็ทำตาม และ ในที่สุด แม่ก็ถามลูกเห็นอะไร ลูกก็บอกเห็นแต่ดวงใสๆ แม่ถามว่า เห็นชัดไหม ลูกบอกว่า ชัด แม่ถามต่อว่า - พระราชภาวนาวิสุทธิ์, พระธรรมเทศนา, 7 พฤษภาคม 2538. บทที่7 ประสบการณ์การเข้าถึงธรรม DOU 91