ประสบการณ์การเข้าถึงธรรม : หน้า 96/106

“ไม่ได้ ที่บ้านมีลูกอยู่สองคน ยังเล็กอยู่” ครูท่านบอกว่า “ถ้าแม่คุณตายตอนนี้ลูกก็อยู่ได้ ฉะนั้นให้ นั่งไปเถอะ ท่านก็นั่ง ตัดสินใจอยู่วัด และอธิษฐานเอาบุญคุ้มครองลูก ท่านก็นั่งจนกระทั่งเข้าถึงธรรมะ ภายในคล่องแคล่ว นี่ก็เป็นตัวอย่างของนักปฏิบัติธรรมที่ใช้นิมิต ที่ไม่ใช่องค์พระ ดวงแก้ว แต่กระนั้นก็ยึดหลักว่า “มีอะไร ให้ดู ก็ดูไป ดูไปเรื่อยๆ อย่างสบายๆ” เมื่อท่านไม่ขัดกับประสบการณ์ที่เห็น เห็นกระโถนก็เอา กระโถน ในที่สุดท่านก็ใจหยุดนิ่งเข้าถึงธรรมได้ในที่สุด 7.2 แบ่งเวลาปฏิบัติ ขึ้นชื่อว่าไม่มีเวลาไม่มีในโลก คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง ท่านได้ตัดสินใจแสวงหาธรรมะออกจากบ้าน ตั้งแต่อายุได้ 26 ปี ท่านสละทรัพย์สมบัติทุกอย่างให้พี่น้อง แม่ร้องไห้ ส่งเงินให้ท่านบาทหนึ่ง ท่านก็รับมา ใจตอนนั้นท่านเป็นปกติ ท่านเป็นปกติ เฉยๆ ตอนนั้นเฉยๆ ตามปกติลูกเห็นน้ำตาแม่นี่นะ มันอ่อนไหวนะ มันทนไม่ได้ ต้องใจอ่อน แต่นั้นใจตอนนั้นของท่านผูกพันกับธรรมะมาก และเชื่อว่าสักวันคงจะกลับไป ช่วยแม่ได้ เมื่อเข้าถึงธรรมแล้ว ดังนั้นใจตอนนั้นท่านเป็นปกติ เฉยๆ ไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้น คิดอย่างเดียวจะต้องมาให้ได้ อะไรไม่สำคัญ ทั้งนั้น แต่เป้าหมายสำคัญกว่า นั่นคือความตั้งใจของท่าน แล้วก็มาได้ยินกิตติศัพท์ว่ามีคหบดีท่านหนึ่ง เขาเป็นอุปัฏฐากที่วัดปากน้ำ ได้ยินแค่นี้ ท่านก็ดีใจใหญ่ เลยตัดสินใจจะไปอยู่กับคหมดท่านนี้ จะลำบากแค่ ไหนก็แล้วแต่ เราจะยอมตนของเราไปประดุจผ้าขี้ริ้วเช็ดเท้า ยอมตนให้เขาใช้งาน แต่ท่านก็ตั้งเป้าว่าจะเอาท่าน คหบดีท่านนั้น เป็นสะพานไปสู่วัดปากน้ำภาษีเจริญ พอเข้าไปในบ้านนั้นเขา ท่านก็ยอมตน ยอมรับใช้เขา ทุกอย่าง ไม่ได้คิดว่าจะไปรับใช้อะไรเขา คิดว่าเราจะไปช่วยทำบ้านเขาให้สะอาด ไปช่วยรักษาสมบัติเขาที่ มีอยู่นี้ไม่ให้เสื่อมสลาย ท่านคิดอย่างนั้น จะอยู่ที่ไหนจะต้องทำให้สะอาด ต้องมีระเบียบ จะต้องรักษา ทรัพย์สมบัติ ในสถานที่นั้นให้อยู่ให้ดี ให้บริบูรณ์เถิด คิดแค่นั้น แล้วท่านก็ทำอย่างนั้นเลย นี่คือพื้นฐานที่เป็นอัธยาศัยของท่าน แล้วก็ไปทำ ทำด้วย ความเหนื่อยยาก แต่ท่านก็ไม่ได้คิดว่ามันลำบาก คิดว่าเหนื่อยแล้วก็นอนพัก เพราะตอนนั้นยังสาวๆ อยู่ พอนั่ง พักหายเหนื่อย นอนพักก็หายเหนื่อย จนกระทั่งเจ้าของบ้านเกิดความไว้วางใจ ให้เป็นขุนคลังของบ้าน คุมกำปั่นเงิน เป็นห้องเก็บสมบัติ แก้วแหวนเงินทองเก็บหมด ใครก็เข้าไม่ได้ ลูกหลานก็ไม่ให้เข้า มีเจ้าของ ทรัพย์กับคุณยายเท่านั้นเข้าไป คอยดูแลทำความสะอาด คอยดูแลรักษาสมบัติ เขาไว้วางใจมาก พอไว้วางใจ มากก็รักมาก รักคุณยายเพราะว่าคุณยายทำตัวให้น่ารัก น่าไว้วางใจ ตอนนั้นคุณยายทองสุกท่านเข้าถึงธรรมะแล้ว ยังเป็นอุบาสิกาเป็นฆราวาสอยู่ หลวงปู่วัดปากน้ำ ก็ส่งออกไปเผยแพร่ธรรมะ คหบดีท่านนี้ท่านก็เป็นลูกศิษย์คุณยายทองสุก ได้เชิญคุณยายทองสุกมา สอนธรรมะที่บ้าน พอคุณยายจันทร์เห็นคุณยายทองสุกแล้วท่านดีใจ เพราะคุณยายทองสุกสามารถ สอนธรรมะได้ อยากเข้าใกล้ อยากฟัง อยากปฏิบัติตาม บทที่7 ประสบการณ์การเข้าถึงธรรม DOU 87