การเห็นพระและการทำสมาธิ : หน้า 101/106

ชัดขนาดไหน ลูกบอกว่า ชัดเหมือนลืมตาเห็น แม่ถามอีกว่า สว่างมั้ย ลูกบอกว่าสว่าง แม่ถามว่า สว่าง ขนาดไหน ลูกบอกว่า สว่างเหมือนกลางวัน แม่ถามว่า ใสมั้ย ลูกบอกใส แม่ถามว่าใสเหมือนอะไร ลูกบอก เหมือนน้ำแข็ง ใสยิ่งกว่าน้ำแข็งใสๆ แม่ก็ถามลูกเห็นจริงๆ นะเหรอ ลูกบอกเห็นจริง แม่กลับถามแล้วตอนนี้ ลูกทำยังไงล่ะ ลูกก็บอกก็ทำอย่างที่แม่บอก และแม่บอกยังไงล่ะ ก็บอกให้ทำให้ดูไปเฉยๆ ตรงกลาง ก็ดูไป เรื่อยๆ แล้วๆ มันเป็นยังไง ผลัดกันถามแล้วตอนนี้ ลูกก็บอกว่าก็ทำไป ตอนแรกมันก็มืดๆ หนักเข้าตัวมันก็พองๆ โตๆ จนกระทั่งโตเท่าห้อง และมันก็ เบาๆ เบาๆ สบาย แล้วมันก็มีจุดเล็กๆ เกิดขึ้น ตอนแรกมันก็ไม่ชัด แล้วลูกทำยังไง ก็ดูไปเฉยๆ แล้วมัน เป็นยังไง บอกว่ามันก็ค่อยๆ ชัดขึ้นๆ และก็โตขึ้นเรื่อย ๆ จนกระทั่งตอนนี้มันชัดเหมือนลืมตาเห็นเลย ใสเหมือนน้ำแข็ง สว่างเหมือนกลางวัน เพราะฉะนั้นนักปฏิบัติทั้งหลายต้องพยายามทำแบบลูกที่ทำอย่างที่แม่บอกอย่างนั้นแหละ แล้ว ถ้าแม่ทำอย่างที่ลูกบอกนี่ แม่ก็จะเห็นเหมือนอย่างที่ลูกบอก เช่นเดียวกัน เราต้องพยายามทำตาม วิธีที่พระเดชพระคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์บอกไว้ว่า “หยุดนิ่งเฉยๆ” เดี๋ยวก็จะเข้าถึงตรงนั้นเองเหมือน อย่างแม่สอนลูก และก็ลูกบอกแม่ในภายหลัง 7.10 สอนแม่ให้เห็นพระ อุบาสกในวัด ท่านหนึ่งอยู่วัดมานาน คิดถึงแม่ จึงคิดกลับไปโปรดคุณแม่ ไปสอนสมาธิให้คุณแม่ แต่ตนเองก็ยังไม่ได้เข้าถึงธรรม พอไปถึงนั่งคุยกับแม่ในมุ้ง แม่ก็บอกว่า “เอ็งอยู่วัดมาตั้งนาน เอ็งมัวแต่ปั้นพระ ช้า เดี๋ยวหลวงพ่อท่านก็ว่าเอาหรอก เอ็งทำไมไม่ปั้นให้มันเสร็จๆ เร็วๆ ที่อื่นเขานั้นได้ตั้งเยอะแยะ อุบาสก ออกอุบายว่า “ก็แม่ไม่ช่วยผมนี่” แม่ก็กล่าวว่า “เจ้าแม่จะช่วยเอ็งได้ยังไง ปั้นพระแม่จะไปปั้นเป็นได้ยังไง” อุบาสกสอนว่า “ก็แม่หลับตาดู ให้เห็นองค์พระ พระเป็นยังไงแม่จะได้บอกผม” เสร็จแล้วแม่ก็นั่งหลับตาสักครู่นึง แม่ก็บอกว่า “เออ แม่เห็นแล้ว” อุบาสกก็เลยสงสัยว่า ทำไมแม่ เห็นเร็วนัก อุบาสกจึงแนะว่า “แม่ลองนึกให้ใหญ่ ก็ใหญ่แล้วนี่ ใหญ่เท่าวัดทองอินทร์ได้ วัดไชโยก็ได้ เอ็งจะให้ใหญ่แค่ไหนล่ะ นี่ ให้ใหญ่แล้วนี่” อุบาสกสอนต่อว่า “เอ้าแม่ให้เล็กซ์ เอ้าเล็กแล้ว เอ็งจะให้ แม่ทำไง นี่ท่านก็เล็ก เดี๋ยวก็ใหญ่” อุบาสกแนะว่า “ก็แม่ดูต่อไปในองค์พระ” แม่ตอบว่า “ก็ไม่เห็นมีอะไรมีแต่ดวงกับองค์พระ เดี๋ยว มีดวงในกลาง เดี๋ยวก็มีองค์พระ เอ็งนี่มันจะเป็นยังไง จะให้แม่ดูอะไร ก็มีแต่ดวงมีแต่องค์พระ ไม่เห็นจะมี อะไร เออ แล้ว แล้วเอ็งเห็นมันอย่างงี้ แล้วเอ็งเห็นยังไงล่ะ แม่เห็นอย่างนี้” อุบาสกนิ่ง แล้วบอกว่า “เอาไว้วันหลังก็แล้วกันแม่” อีกวันหนึ่ง แม่ถามลูกชายว่า “เอ็งนั่งเป็นไงบ้าง” ลูกชายตอบว่า “ผมยังไม่เห็นเลย” แม่จึงร้องทักว่า “เอ็งไหว้พระทุกวันเอ็งไม่เห็นพระหรือ เอ็งนึกพระไม่ออกจริงๆ หรือ” ลูกชายตอบ “ไม่ออกครับแม่” แม่เลยสอน ลูกชายว่า “งั้นเอ็งนึกหน้าแม่” ลูกชายตอบว่า “หน้าแม่ก็นึกไม่ออก” แม่จึงได้ต่อว่าลูกชายยกใหญ่ 92 DOU สมาธิ เทคนิคการทำสมาธิเพื่อให้เข้าถึงพระธรรมกาย