ประสบการณ์การเข้าถึงธรรม : หน้า 98/106

ตรงนั้น ในวันนั้นท่านก็ตั้งใจนั่ง ตั้งแต่ยามเย็น ท่านเล่าให้ฟังบอกว่ายุงเต็มไปหมดเลยมันเกาะเต็มตัวเลย มีความรู้สึกว่าทุกรูขุมขนนี่ มีแต่ปากยุงเต็มไปหมด แต่ท่านก็ไม่ขยับคันก็คัน เจ็บก็เจ็บ ปวดก็ปวด เมื่อยก็เมื่อย มีดก็มืด หลับตาก็ไม่เห็นอะไร มันก็ดื้อๆ อยู่อย่างนั้น พอค่อนรุ่งตอนเช้า ท่านบอกว่าเกือบ ตายทีเดียว ต่อสู้กับทุกข์เวทนาที่มาจากหลายๆ ทาง ตอนเข้าค่อนรุ่ง จึงเข้าถึงปฐมมรรค ถึงปฐมมรรค ได้ดวงใสสว่าง เพราะฉะนั้นทุกขเวทนาต่างๆ มันก็หายไปเลย ดับไปเลย นี่ยายปุกท่านเป็นคนเอาจริง เอาจังขนาดนี้ และในที่สุดต่อมาท่านก็เข้าถึง “ธรรมกาย” คุณยายปุก เป็นต้นแบบให้เห็นถึงความจริงจัง ว่าถ้าเราเอาจริงไม่ยอมแพ้หรือท้อถอยเสียก่อน ก็ย่อม สามารถเข้าถึงธรรมได้อย่างแน่นอน พระมงคลเทพมุนีจึงได้กล่าวไว้ว่า “จริงแค่ชีวิต จริงละก็ได้ทุกคน” 7.4 เด็กน้อยนั่งทน หนูต้น เมื่อคราวเป็นเด็กน้อยอายุสิบเอ็ดสิบสองขวบ ตั้งสัตยาธิษฐานว่า วันนี้จะต้องนั่งให้เห็น ธรรมะให้ได้ ไม่ได้ยอมตาย ปรากฏว่านั่งๆ ไป แดดก็ร้อน มดก็กัด เพราะไปเอาเสื่อไปปูอยู่บนรังมด มดกัดทั้งเจ็บ ทั้งคัน ทั้งแสบไปในตัว ปรากฏว่าพอเอาจริงเอาจังเข้า ธรรมชาติก็เสนอรางวัลมาให้ คือ การเข้าถึงธรรม เป็นรางวัล สำหรับผู้ที่มีกำลังใจที่เข้มแข็ง ชนะอุปสรรคทั้งหลายทั้งมวล ธรรมะก็สว่างโพลงขึ้นมาภายใน สว่างสดใส เบิกบาน แจ่มใส ทันทีที่ความสว่างเกิดขึ้นความมืดก็หมดไป ทันทีที่ความสุขเกิดขึ้น ความทุกข์ก็ละลายหายสูญ ไปเลย ทันทีที่ความเข้มแข็งเกิดขึ้น ความอ่อนแอก็มลายไปเลยไม่หลงเหลือแม้แต่นิดเดียว มันสู้กันไม่ได้ และตั้งแต่นั้นมาหนูต้นกลายเป็นเด็กที่มีกำลังใจสูงส่ง เพราะว่าเขาได้เคยเอาชีวิตเป็นเดิมพัน ในวันนั้น ประวัติศาสตร์ชีวิตอันงดงามของเขาไปเล่าสู่กันฟังให้กับใครได้ยินได้ฟัง ทุกคนก็ปีติ ทุกคน ก็เบิกบานใจ ทุกคนก็อยากจะเอาอย่าง อยากจะเป็นแบบหนูต้น หนูต้นเป็นตัวอย่างเพื่อให้เกิดกำลังใจและสร้างนิสัยที่จะเป็นนักสู้ นักต่อสู้อย่ายอมแพ้กับความ ปวดความเมื่อยเพียงเล็กๆ น้อยๆ เราต้องเป็นนักสู้เหมือนหนูน้อยหนูต้น อายุสิบเอ็ด สิบสองขวบ ตัดสินใจ ปล่อยชีวิตได้ ถ้าทำได้ก็เข้าถึงธรรมได้ 7.5 ไม่จำกัดด้วยเวลา และสถานที่ วันหนึ่งมีชายคนหนึ่งเดินมาหาหลวงพ่อ ถามว่า อยากนวดไหม แต่ท่าทางเขาดูเก้ๆ กังๆ ไม่เรียบร้อย หลวงพ่อจึงบอกไม่เอา แล้วเขาก็ถามต่อว่า นั่งสมาธิทำอย่างไร หลวงพ่อจึงสอนให้เขาทำใจหยุด ในท้อง แล้วเขาก็หายไป หลวงพ่ออยู่บนกุฏิเปิดหน้าต่างไปดู เห็นเขาปีนในนั่งในครกตำข้าวใบใหญ่ๆ ตั้งอยู่ที่โคนเสา หมดเวลาไปชั่วโมงครึ่ง แล้วเขาก็ปีนขึ้นมาจากครกมาบอกว่า นั่งแล้วไม่เห็นมีอะไรเลย เห็นแต่องค์พระสว่างๆ บทที่7 ประสบการณ์การเข้าถึงธรรม DOU 89