ข้อความต้นฉบับในหน้า
พัก ท่านยังบอกว่า “ยายนอนพัก ดิ่งธรรมะไป ยายไม่ชอบนอน
กลางวัน”
ช่วงนั้นตอนกลางคืน ท่านจะนอนพักที่บนกุฏิ ตอนกลาง
วันท่านจะลงมาพักอยู่ที่ห้องเลขาฯ
ตอนเช้ารับประทานข้าวเช้าเสร็จ คุณยายก็จะนั่งรถสามล้อ
ไปตรวจวัด ประมาณ ๙ โมงจึงจะกลับมา ถ้าท่านไม่เหนื่อยมาก
ท่านก็จะมานั่งพักที่ห้องเลขาฯ จะมีเก้าอี้ที่ท่านนั่งประจำ ๑ ตัว
คือเก้าอี้ที่ทํามาจากไม้พยุง มีที่วางเท้า วางแขน โยกไปมาได้
จะมีอาสนะปูรองไว้ เพื่อเวลาคุณยายนั่งจะได้ไม่แข็งจนเกินไป
และอีกตัวหนึ่งเป็นเก้าอี้ที่ท่านนั่งเวลาทานข้าว ห้องเลขาฯ จะ
ล้อมรอบไปด้วยหน้าต่างที่เป็นกระจก ซึ่งเมื่อมองออกไปจะเห็น
คนข้างนอกได้อย่างชัดเจน เก้าอี้โยกของคุณยายจะอยู่ในตำแหน่ง
ที่มุมมองกว้างมองเห็นกุฏิ มองเห็นน้ำและมองเห็นคนเดินผ่านไป
มาอย่างชัดเจน
การนั่งพักของท่าน ไม่ใช่การนั่งพักเฉย ๆ สายตาของ
ท่านจะกวาดมองดูสิ่งต่าง ๆ มองดูต้นไม้บ้าง มองดูกระรอกซึ่ง
วิ่งซุกซนไปมาบนต้นแก้วบ้าง ดูไก่ที่มาคุ้ยเขี่ยหาอาหารรอบ ๆ
บริเวณนี้ บางทีเห็นแม่ไก่พาลูกไก่มาคุ้ยเขี่ยอาหาร แม้คุณยาย
ไม่รู้หนังสือ แต่ท่านนับตัวเลขได้เร็วและความจำดีมาก คุณยาย
ทุกท่วงท่า...สง่างาม ຕ໕