ข้อความต้นฉบับในหน้า
ไม้กวาดที่วางรวมกันอยู่ที่ใต้ถุนกุฏิตรงทางขึ้นบันได ต้อง
จัดให้เป็นหมวดหมู่ หันหัวหันด้ามไปทางเดียวกัน และด้ามทุก
ด้ามจะต้องจัดเรียงให้อยู่ในแนวที่ตรงกัน เมื่อท่านเห็นข้าพเจ้า
จัดเสร็จเรียบร้อยท่านจะบอกว่า
“เอออย่างนี้แหละ ข้าวของต้องเก็บให้เรียบร้อย เกิด
ภพกี่ชาติ เราก็จะได้เจอแต่สิ่งที่เรียบร้อย”
บันไดอลูมิเนียมก็เช่นเดียวกัน จะมีอยู่ ๒ อัน บันไดสั้น
กับบันไดยาว ที่บันไดทุกอันจะมีตัวหนังสือเขียนไว้ว่า “บันไดกุฏิ
คุณยาย” คุณยายบอกว่ายายให้เขาเขียนตัวหนังสือไว้ ไม่ใช่
เพราะหวง แต่เขียนไว้ให้รู้ว่า หากใครเอาไปใช้ที่ไหนแล้วจะได้
เอามาเก็บที่เดิมถูก หรือเวลาบันไดหายไป ใครเห็นเขาวางทิ้งไว้
อยู่ที่ไหนจะได้เอามาเก็บได้ถูกที่
ที่เดิม”
“ข้าวของเอาไปใช้น่ะ ใช้ได้ แต่ใช้แล้ว ต้องเอาไปเก็บไว้
คุณยายท่านจะละเอียดรอบคอบในการดูแลรักษาสมบัติ
พระศาสนาเช่นนี้เสมอ
ที่หลังกุฏิคุณยายตรงรางน้ำฝน จะมีตุ่มอยู่ ๑ ใบ รองน้ำ
ไว้จนเต็มตุ่มมีฝาปิดด้วย สมัยก่อนคุณยายจะอาบน้ำจากตุ่มใบนี้
เมื่อก่อนฝาปิดตุ่มเป็นฝาอลูมิเนียมเก่า ๆ จึงมีรอยบุบบุ๋มเล็ก ๆ
๗๖ อยู่กับยาย