ข้อความต้นฉบับในหน้า
หรือโน้มกิ่งลงมาดูใกล้ ๆ คุณยายจะเรียก ต้นโมก ว่า ต้นกรรไกร
ๆ
ด้านตรงข้ามของถนนจะมีต้นพุดอยู่ ๒-๓ ต้น คุณยายให้
พี่ประดิษฐ์เอามาปลูกไว้ ช่วงที่เอามาปลูกใหม่ ๆ เวลาเดิน
ผ่านคุณยายก็จะแวะดูว่ามีใครรดน้ำหรือเปล่า ดอกพุดเป็นดอกไม้
อีกชนิดหนึ่งที่คุณยายชอบ ที่กุฏิคุณยายตรงบริเวณก่อนจะขึ้น
บันไดก็มีต้นพุดต้นใหญ่อยู่ต้นหนึ่ง มีดอกเยอะ คุณยายมักจะเดิน
ไปรอบ ๆ เพื่อชื่นชมกับดอกที่ออกใหม่
ๆ
ทีครัวยามาด้านแท้งค์น้ำ ข้าพเจ้ายังจ่าต้นกล้วยที่คุณยาย
ชี้ให้ข้าพเจ้าดูเป็นกอแรกได้ดี
แม้เวลาผ่านมาเป็น ๑๐ ปีแล้ว
ปัจจุบันต้นกล้วยกอนั้นก็ยังอยู่ คุณยายบอกว่า “ยายชอบปลูก
ต้นกล้วย เวลามันออกลูกแล้วเอามากินได้ เมื่อตัดเครือออกแล้ว
ตัดต้นเก่าทิ้ง ต้นใหม่ก็จะแตกหน่อขึ้นมาแทน”
อีกประการหนึ่ง ต้นกล้วยจะช่วยคลุมดินไว้ไม่ให้วัชพืชขึ้น
คุณยายท่านจะมีภาษาของท่านว่า “ปลูกกล้วยไว้ปราบไอ้เป๊าะ
แป๊ะ" ไอ้เป๊าะแป๊ะของคุณยายคือต้นต้อยติ่งนั่นเอง เวลาฝักมัน
โดนน้ำก็จะดังเป๊าะแป๊ะ ๆ จะเห็นได้ว่าในบริเวณวัดเขตกําแพง
๑๙๖ ไร่ จะมีกอกล้วยกระจายอยู่ทั่วไป ไม่ว่าซอกมุมไหนที่พอ
จะเห็นที่ว่างคุณยายจะให้เอากล้วยไปลงปลูกไว้
พูดถึงต้นเป๊าะแป๊ะหรือพวกหญ้าวัชพืชทั้งหลาย ถ้าเห็น
ต้นไม้ ๘๙