การทำงานและความเมตตา : หน้า 25/258

มีอยู่ครั้งหนึ่งข้าพเจ้ามาทำงานแต่เช้าตรู่ แต่คงเนื่องด้วย ผสมตัวเร่งยางที่ใช้ทําพิมพ์คลาดเคลื่อนไป ต้องนั่งปาดยางไป ปาดยางมาตั้งนาน ยางก็ยังไม่แข็งตัวสักที ข้าพเจ้าก็ยังใจเย็น นั่งทำต่อไปเรื่อย ๆ จนประมาณเกือบ ๔ โมง คุณยายเดินเข้า มาในห้องกับพี่อารีพันธุ์ มายืนดูข้าพเจ้าปาดยางแต่งองค์พระอยู่ ท่านพูดว่า “ได้บุญเยอะนะ ทำพระให้คนเขากราบไหว้” แล้วก็ บอกข้าพเจ้าว่า “ไปหาข้าวปลากินก่อน...” ข้าพเจ้าซาบซึ้งในความเมตตาของท่านมาก และในขณะ เดียวกันนั้นก็นึกสงสัยอยู่ในใจว่า คุณยายทราบได้อย่างไรว่า ข้าพเจ้ายังไม่ทานข้าว ทำไมคุณยายไม่นึกว่าข้าพเจ้าทานข้าว เสร็จแล้วจึงมานั่งทํางาน ท่านช่างเป็นผู้ที่มองอะไรได้ทะลุปรุ โปร่งยิ่งนัก ข้าพเจ้ารู้สึกปีติ และมีความชุ่มเย็นเบิกบานอยู่ในใจ คิด ในใจว่า นี่คงเป็นเพราะเราได้ตั้งใจทำความดีด้วยจิตอันบริสุทธิ์ ผ่องใสจึงทำให้ได้พบเหตุการณ์อันทำให้ปีติ และมีกำลังใจในการ สร้างความดียิ่ง ๆ ขึ้นไปเช่นนี้ ๆ วันเวลาผ่านไปได้ไม่เท่าไร พี่อารีพันธุ์ได้มาบอกกับข้าพเจ้า ว่า อยากจะหาคนมาช่วยงาน เนื่องจากคุณยายท่านอายุมาก ขึ้น การดูแลสุขภาพก็ต้องคอยระมัดระวังมากขึ้น ตอนนี้มีแต่ ภาพแรก และหน้าที่อันยิ่งใหญ่ ๒๕