ความเมตตาของคุณยาย : หน้า 95/258

“ดีแล้วที่รู้จักเข้าวัด ถ้าเราไม่เข้าวัดตอนนี้ ตอนตาย เขาก็หามเข้าอยู่ดี จะเข้าตอนเป็นหรือตอนตาย” คุณยายท่านจะเมตตากับเด็ก ๆ มาก บางครั้งเด็กๆ ตาม คุณพ่อคุณแม่มากราบคุณยาย คุณยายก็จะจับมือจับแขนดึงตัว เข้ามาหาบ้าง จับแก้มบ้าง เอามือลูบหัว เสยผมหรือดึงหางจุก หางเปียเบา ๆ บ้างในบางครั้งด้วยความเอ็นดู พร้อมทั้งยิ้ม เบิกบาน อารมณ์ดี คุณยายมักจะพูดกับเด็ก ๆ ว่า “อย่าชนนะ เดี๋ยวพ่อแม่จะเฆี่ยนเอา” บางคนคุณยายก็บอกว่า “ต้องเอามายกให้เป็นลูกยาย จะได้เลี้ยงง่าย” คุณยายเล่าให้ฟังว่า “คนโบราณบอกว่าเด็กที่ มีบุญมาเกิดพ่อแม่จะเลี้ยงยาก ต้องเอาไปยกให้เป็นลูกคนอื่น ยายก็เหมือนกัน ตอนเด็ก ๆ เลี้ยงยาก พ่อแม่ต้องเอาไปยกให้ เป็นลูกคนอื่น” ๆ เด็กบางคนพอคุณยายบอกว่า “เอามายกให้เป็นลูกยายนะ” ก็ร้องแงขึ้นมา คุณยายก็ยิ้มอย่างเมตตาและบอกกับเด็กว่า “ยกให้ เป็นลูกยายเฉย ๆ แต่ฝากให้พ่อแม่เขาเลี้ยงไว้” ครั้นมีเด็กรุ่นหนุ่ม ๆ มากราบคุณยาย คุณยายก็มักจะ ชอบถามว่า “เคยบวชกันแล้วหรือยัง?” เด็กหนุ่มบางคนก็ตอบว่า “เคยบวชธรรมทายาทมาแล้วครับ” บางคนก็ตอบว่า “ยังครับ” คุณยายรับแขก ๙๕