เรื่องราวจากคุณยาย : หน้า 38/258

เล่าเรื่องไปช่วยพ่อ เรื่องปัดลูกระเบิด ทั้งน้ำเสียง คำพูด และการแสดงความรู้สึกที่ถ่ายทอดออกมา ทำให้ข้าพเจ้านึกมอง เห็นภาพ เหมือนได้เข้าไปอยู่ในเหตุการณ์นั้น ๆ กับท่าน ในการเล่าของคุณยายแต่ละครั้ง คำพูดของท่านทุกคำ พูดจะตรงเหมือนเดิมตลอดไม่มีผิดเพี้ยน แม้เวลาจะผ่านไปนาน เท่าไรคำพูดนั้นก็ตรงคำเดิมเหมือนอัดเทปเอาไว้ คำจริงพูดเมื่อ ไรก็จริงเมื่อนั้น พูดเมื่อไรก็ไม่มีเปลี่ยนแปลง ข้าพเจ้าจึงไม่สงสัยเลยว่า เหตุใดท่านจึงเล่าเรื่องราวทั้ง หลายเหล่านี้โดยไม่รู้จักเบื่อที่จะเล่า เล่าครั้งไหนก็มีแต่ความสุข ใจ ความเบิกบานใจ ความภาคภูมิใจ เพราะเหตุการณ์เหล่านั้น ล้วนเป็นภาพแห่งความประทับใจที่อยู่ในความทรงจำของท่าน ตลอดเวลา ที่ท่านได้ต่อสู้ พากเพียร ทุ่มเท ทุ่มชีวิต ทำอย่าง เต็มที่สุดกำลัง เมื่อนึกถึงภาพเหล่านั้นคราใด ก็มีแต่ความภาค ภูมิใจ ความสุขและความปีติใจ เพราะคำพูดของท่านเป็นประเภท ทำอย่างไรก็พูดอย่างนั้น พูดอย่างไรก็ทำอย่างนั้น ทำให้ข้าพเจ้าได้ย้อนกลับมามองตัวเองว่า ถ้าเรามีโอกาสได้อยู่จนถึงแก่เฒ่า เราจะมีเรื่องราวแห่งความดีงามอะไรบ้างหนอ ๓๘ อยู่กับยาย